...

"Nigdy nie uważałem się za wyjątkowo dobrego człowieka ale gdzieś po drodze straciłem ochotę,albo nigdy jej nie nabrałem,żeby być złym.Moje przyzwoite zachowanie nie wynikało ze strachu przed karą,ale z charakteru,ukształtowanego być może przez wszystkie lęki przed karą razem wzięte.Ale czy brak pragnienia bycia złym czynił mnie dobrym?Przyzwoitość polega chyba na opieraniu się mrocznym zachciankom, a nie na ich braku?Tylko słabi proszą,żeby nic nie wodziło ich na pokuszenie"