Ko­lej­ny dzień chy­li się ku zachodowi, Ko­loro­wy kra­mik nieziszczo­nych marzeń za­mykam do kuferka, Z pełną głową przeżytych chwil zma­gam się bezwiednie, W pośpie­chu ro­bię bi­lans zysków i strat, Ko­lej­na poz­na­na oso­ba, która kiedyś odejdzie, Ko­lej­na stra­cona, której tak nap­rawdę nig­dy nie było, Po­mimo te­go jeszcze żyję, jeszcze mam nadzieję Odpowiedz