List ze Sieny Nad Wisłą kłopoty zostały One i tak dojrzeją beze mnie. Urwałem się z mego dziwnego kraju Który Ojczyzną zwać na zawsze będę. W Sienie oszaleć można ze szczęścia W każdym razie na pierwszy rzut oka. Gdzie cyprysy dostojne i gaje oliwne Rwą się do ciebie w zielonych podskokach. Tutaj oszaleć można z tęsknoty Która wciska się mimo woli. I czasem wśród cytryn i cyprysów Chciałbyś dojrzeć pospolity listek topoli. I na listku tym napisać krótko Słonecznym włoskim atramentem. Kraju mój dziwny - kraju mój dziki Na złe i dobre jednak z tobą będę. Adam Ziemianin Odpowiedz