W ser­cu za­pano­wała jesień, Ciem­na, mok­ra i zimna Niewiele bra­kuje jej już do zimy, Zi­my sku­tej lodem. Czy kiedy­kol­wiek nas­ta­nie wiosna? Czy kiedy­kol­wiek obudzi się do życia? Do po­now­nej miłości? Lecz po każdej wiośnie nas­ta­je lato, A po le­cie zno­wu przychodzi jesień. W ser­cu za­panu­je jesień... Odpowiedz

Listopad: jesienny fryzjer drzew. Odpowiedz

Każda pora roku ma swój urok ale jesień taka piękna, prawdziwa jest najlepsza Odpowiedz

Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać. Odpowiedz