Wyszedłem po bułki do sklepu, a wróciłem owładnięty myślą ,o niej. Jej oczy lśniły jak dwie perły, a ja wciąż mam ją w pamięci. Zapach świeżo upieczonych bagietek, rozpościera się przede mną, mam wrażenie, że przybiera jej kształt. Mam nadzieję, że i następna wyprawa, po pieczywo okaże się być równie magiczna. Odpowiedz

Zapach chleba Pamiętam zapach swojskiego chleba, co się roznosił po całym domu. Wiem, ile potu wylać potrzeba, by go nie brakło nigdy nikomu Odpowiedz

Człowiek żyje nie tylko samym chlebem, ale też nie żyje tylko dla chleba. Odpowiedz

Największy filozof, odczuwając głód, myśli o chlebie, a nie o systemach filozoficznych. Antoni Kępiński Odpowiedz

Dziel z innymi swój chleb, a lepiej będzie ci smakował. Odpowiedz

Kawałek chleba nie spadnie z nieba, pracą na niego zarobić trzeba. Kto dziś się leni, niechaj doceni, tych co pracują, a nie próżnują. Odpowiedz

Czy pamiętasz – jak kiedyś… - przed laty, Uśmiechnięta, radosna, wesoła, Niosąc pełen tornister marzeń, Szłaś po raz pierwszy do szkoły? A pamiętasz – twarze kolegów, Koleżanek ze szkolnej ławy. Wasze wspólnie spędzone chwile, Na wagary… do lasu wyprawy? Czy pamiętasz – ileż to razy, Choć nie miałaś na to ochoty, Lecz wstawałaś… - skoro świt, rano, Gdyż czekało Cię mnóstwo roboty? A pamiętasz – jak wtedy smakował, Świeży chleb… przez matkę pieczony. I twarz ojca mokrą od potu, Kiedy z pracy wracał zmęczony? Czy pamiętasz - nasze zabawy, W chowanego, wojnę czy berka. Smak w ognisku pieczonych ziemniaków, Zerwanego z choinki cukierka? A pamiętasz – jak z ciężkim sercem, Opuszczałaś próg swego domu. Jak żegnałaś się z matką Ocierając łzy po kryjomu? Chociaż stąd wyjechałaś już dawno, I zwiedziłaś być może pół świata. Myślę jednak, że czasem wspominasz, Dom rodzinny… i tamte lata., Odpowiedz

Dobroć Dobroć, dobrocią dobrotliwa Ciągle jej szukamy, gdzież ona się ukrywa? Znalazłam ją, i wiecie gdzie mieszka?- wśród zwykłych ludzi. Trzeba ją tylko z marazmu obudzić. Dać jej do ręki bochenek chleba Niech go rozdaje, tam gdzie go potrzeba. Do tego dodać dzban źródlanej wody. Dla ust spragnionych i dla ochłody. Wstąpcie przyjaciele do jej orszaku. Podajcie sobie serdecznie dłonie Niech miłość i pokój na świat cały zapłonie. Dobroć miłością dobrotliwa Niech wszystkich ludzi do siebie przyzywa. Odpowiedz

Chleb, który mi przeznaczono, Pobłogosławiła wspaniała Matka... Duszo moja, chwal swego Stwórcę, Który stał się małym barankiem: z miłości... O ukryta tajemnico, której moja dusza nie może pojąć, pszenica czysta spocznie w tobie!... Pan nie lubi pszenicy, Która jednoczy się z nim z domieszką. Wybierz ją Ty sam, Najwyższy; Obmyj z prochu, który ją okrywa, Który zaciemnia jej biel... Mariam Baouardy Odpowiedz

Apetyt rośnie w miarę jedzenia. Odpowiedz

Szanuj każdy kawałek chleba,dziel się nim,nigdy nie wyrzucaj,bo może ci go jeszcze w życiu zabraknąć. ~~batystka Odpowiedz