PIEŚŃ MAJOWA. Jakże, naturo, Lśnisz — urodziwa. Jak błyszczy słońce, Śmieje się niwa. Pękają pąki Kwiatem w gałązkach, Tysiące głosów W gęstwinie kląska. Rozkosz i radość, Serce gorące — O szczęście, szczęście, Ziemio i słońce. Miłości miła. Jak złote pióra, Jak ranny obłok Płyniesz po górach. Błogosławieństwem Spływasz w zagony — Świat wonią kwiatów Oszołomiony. Kocham cię, miła, Kocham, wiosenna — Czytam w twych oczach, Żeś mi wzajemna. Tak skowroneczek W pieśni swej tonie, A kwiaty piją Niebieskie wonie, Jak ja cię kocham Serca pożarem, Ciebie, co młodość, Radość i wiarę Dajesz mej pieśni, Że w lot się zrywa. O, za tę miłość Bądź mi szczęśliwa. (Johann Wolfgang Goethe) Tł. Włodzimierz Lewik Odpowiedz