Nie trze­ba żałować tych godzin i mi­nut, co spadły jak liście je­sienią na ziemie Nie wol­no ich kochać też naj­mniej­szą chwilą, bo kiedy już lecą to ziemia się śmieje Nie war­to być wcześniej by stać i je złapać, gdy la­tem tak sa­mo cu­dow­nie wiatr wieje A można je­dynie mieć głupią nadzieje, że czas je z pow­ro­tem za­wiesi na drzewie... Odpowiedz

Chociaż nie każdy dzień nas słońcem rozpieszcza... a pogodny nastrój nie zawsze dopisuje... uśmiech i dobre słowo jest dobrym lekarstwem... jeżeli ktoś je nam z serca i szczerze ofiaruje. Odpowiedz