miłą tęsknotą mglisty ranek zasłonił pół nieba dzień spod kołdry niepewnie wygląda nocny marek w zaświaty odleciał sen o tobie w pamięci pozostał wiatr po drzewach gałęzie wykręca melancholia drży z chłodu za szybą dzisiaj jesteś niezmiennie jesienna tak jak we śnie mi byłaś prawdziwą w pocałunkach pachnących wciąż deszczem w szepcie słów które znowu ożyją dzisiaj w nocy kochałem cię wierszem zasłuchaną liryczną wrażliwą Stanisław Kruszewski Odpowiedz