Posłuchaj... Posłuchaj… ile w nas ciszy choć huczą nad głową wiatry czas pisze na liniach duszy list o miłości – otwarty. Spójrz… ile w nas wzeszło kwiatów czerwienią róż w serca głębi choć wkoło szarość i smutek w nas tęcza się barwą kłębi. Posłuchaj… ile w niej głosów ile w niej słońca odcieni śpiewają tęczowe duszki a w nas się muzyka mieni… i spójrz… ile w niej błękitu nuty się stroją w sukienki i my tacy młodzi i jaśni i świat taki cudownie piękny… / Malgosia Kobylinski/ Odpowiedz

Błękitne kwiaty. Odpowiedz