opowiadano mi że gdzieś na końcu świata drzewa się uginają pod rojem motyli, które przylatują by tam się rozmnażać tylko jeden gatunek i tylko w tym miejscu, nagle wśród krzyków nocnej bijatyki w barze bledną stoły kieliszki i kwiaty z drzewa , bo tęsknota jest znikąd i dzięki niej widzę właśnie teraz w kafejce wśród tych wszystkich, twarzy drzewo z motylami . Odpowiedz