Wyhaftuję Ci na niebie chmury ubrane w marzenia i skradnę trochę błękitu by szare myśli przemieniał Oczy poprzetykam słońcem łzy ciepły zefir zabierze w płatkach majowych kwiatów uśmiech przywróci moc wierze Natrę serduszko zielenią co mroki duszy rozwieje na koniec cichutko włożę w ściśnięte dłonie nadzieję Odpowiedz