Sowy gotowe do odlotu, żar słońca chłodny wietrzyk studzi, dzień lata mija bez powrotu, coś we mnie gaśnie, coś się budzi. Czerwień jarzębin wzrok rozpala, z pola zniknęły złote kłosy, dymy ognisk widać z dala, w lesie prześliczne kwitną wrzosy. Tęsknota budzi się jak jesień, ostatnią struną lato śpiewa, już w kalendarzu żegna wrzesień, w serce kolory ciepłe wlewa. Jedwabna nić babiego lata, wzbudza wspomnienia dni minionych , pamięć w warkocze myśli wplata, nadziei dotąd niespełnionych ... Odpowiedz