Huczy woda po kamieniach Huczy woda po kamieniach, A na głębi cicho płynie - Nie sądź ludzi po zachceniach, Ale prawdy szukaj w czynie. Kto prawdziwie czuć niezdolny, Ten się szumem słowa pieści - Potok głośny a swawolny Mało wody w sobie mieści. Lecz spokojnej cisza toni Zwykle wielką głąb zwiastuje - Na wiatr uczuć swych nie trwoni, Kto głęboko w duszy czuje! Autor:Adam Odpowiedz

Miłosierdzie może być jak strumyk górski, który spada obficie i porywa nie tylko złe chwile, nie tylko biedę, nie tylko utrudzenie,ale przepływa szybko i przelatuje zostawiając szum i nawałność wartości, z których nie zawsze można składać zwyczajne,realne,codzienne życie. Niech będzie raczej jak rosa, która niby nikła, niby delikatna, a przecież ożywia i umacnia wszystko Odpowiedz