Dzieci trzeba tak wychowywać, aby podawały sobie ręce, a nie podstawiały nogi. Tomasz Rybak Odpowiedz

Prawda i uczciwość jeden płot budują. Odpowiedz

„Człowiek sam buduje sobie solidny płot ze wszystkich swoich: NIE DA SIĘ, NIE MOGĘ, MUSZĘ, NIE POWINIENEM. A potem wygląda zza tego płotu i zazdrości tym, którzy żyją na wolności.” – autor nieznany Odpowiedz

Abyś jak dziecko przysiadł pod promieniem słońca i wsłuchał się w śpiew własnego serca. A ono śpiewa tak pięknie, tak mądrze... Chciałabym Ci ofiarować tyle Czasu, abyś bez końca zatracił się w prostej radości posiadania go. Abyś zapomniał o wszystkich smutkach i troskach codzienności - i jak liść na wodzie pozwolił się - bez lęku o to, co będzie dalej - nieść coraz dalej i dalej na fali swoich myśli... Tych właśnie, które nigdy nie miały prawa głosu, zakrzyczane pośpiechem, gaszone w popłochu jak niedopałek papierosa dopalanego po kryjomu... Abyś płynął, zapominając podzielić je rutynowo na myśli dobre i złe, mądre i głupie, smutne, wstydliwe, zwariowane... Niechby Cię tylko niosły - przemieszane tak bardzo, że już bardziej nie można! A Ty-liść patrzyłbyś tylko w wielkim zadziwieniu na wszystkie mijane po drodze sprawy, o które bez końca rozbijałeś się każdego dnia - a teraz stały się tylko małymi kamieniami niedbale rozrzuconymi wzdłuż brzegu rzeki. Twojej rzeki Zapomnienia... Odpowiedz

"Dziec­ko mające lat dziesięć może być bar­dziej doświad­czo­ne niż czter­dzies­to­let­ni człowiek. Dlacze­go? Bo to los doświad­cza ludzi, a nie czas." Odpowiedz

Obecność, jest jednym z najwspanialszych prezentów jaki możesz podarować drugiemu człowiekowi. Nie musisz nie wiadomo czego robić, wystarczy że jesteś. Odpowiedz

♥"Możesz zobaczyć to, czego inni nie widzą, wystarczy, że uniesiesz wzrok ponad horyzont..." Odpowiedz

W życiu wszystko ma swój zmierzch. Tylko noc kończy się świtem. Odpowiedz

W życiu każde­go z nas, po­jawia się przy­naj­mniej jed­na oso­ba, której nie za­pom­ni­my, przy­naj­mniej jed­no wy­darze­nie, które zaw­sze nas rozśmie­sza, cho­ciaż jed­no wspom­nienie, które dop­ro­wadza nas do płaczu, i jed­na rzecz, o której nie mówi­my na­wet przed lusterkiem.. Odpowiedz

A za tym płotem widać same cuda !!! Mama nie patrzy - przeskoczyć się uda !!! Odpowiedz