Jesienne pragnienia!!! Ileż ja ciepła pragnę przesłać, ileż pogody Ci użyczyć, ileż promieni nagiąć, aby dzień się układał w rytm muzyki. Wykradnę chętnie słońcu światło, aby skrzydlaty deszcz rozproszyć, byś patrząc w oczy nieba przyjął jako lekarstwo barw półtony. Takie, co niesie z sobą jesień, - ta rozzłocona, rudowłosa, zaklęta w kadrze każdej chwili, kąpiąca świtem się we wrzosach. To nic, że mgłami wita ranek, że na policzku tęskność wiatru zostawia dotyk pełen pragnień - serdeczność, proszę, sercem smakuj. Odpowiedz

A tylko burza uczuć, postawić Cię może i nie schowasz tego w głębokim jeziorze, bo człekowi przecie, potrzebna ta strawa, jak poranna, podana wyśmienita kawa. Tylko tak naprawdę, liczą się uczucia, od których dostajesz, porcję swego bycia i to tylko naprawdę się liczy i umysł Twój od rana, do wieczora ćwiczy. Masz dla kogo żyć i poświęcasz się cały, chociaż Ty nie jesteś, taki wspaniały, już nie będziesz nigdy, błądził po omacku i ochronisz swe myśli i nie włożysz ich do kasku. Odpowiedz

Wrażenia nie do przebicia,niczym. Odpowiedz

Nie za­mykaj drzwi marze­niom - trud­no je po­tem wyważyć. Odpowiedz