Czym jest słońce dla ziemi, tym miłość dla duszy. Odpowiedz

"Znów wędrujemy" Znów wędrujemy ciepłym krajem, malachitową łąką morza. Ptaki powrotne umierają wśród pomarańczy na rozdrożach. Na fioletowoszarych łąkach niebo rozpina płynność arkad. Pejzaż w powieki miękko wsiąka, zakrzepła sól na nagich wargach. A wieczorami w prądach zatok noc liże morze słodką grzywą. Jak miękkie gruszki brzmieje lato wiatrem sparzone jak pokrzywą. Przed fontannami perłowymi noc winogrona gwiazd rozdaje. Znów wędrujemy ciepłą ziemią, znów wędrujemy ciepłym krajem. Odpowiedz

Są miejsca które zawsze pozostaną nasze. temysli.pl Odpowiedz

Łubinowe pole. Odpowiedz

Ktoś powiedział kiedyś, że „Bóg stworzył puste kartki papieru po to, byśmy dowiedzieli się, jak to jest być Bogiem”. Odpowiedz