ZA PARĘ LAT... Za parę lat,gdy Bóg da nam pożyć jeszcze... Ucichnie żal,uspokoi się skołatane serce... Usiądziemy strudzeni życiem w cieniu drzewa, a dusza znów Hallelujah Cohena nam zaśpiewa... Tylko w kieszeni musimy uśmiech nosić i mały miedziany, darowany na szczęście grosik... Tylko trzeba dodać do herbaty wiśniówki łyk, a wtedy bezduszny świat wypięknieje w mig... Tylko trzeba docenić ciepły uścisk dłoni, miękkość słów... i dbać,by pech nas nie dogonił... Za parę lat,gdy zdążymy się z trosk pozbierać - będziemy celebrować każdą chwilę... Odpowiedz