Stanisław Barańczak Wpadacie jak po ogień... „Wpadacie jak po ogień”, wytyka nam od lat z właściwym sobie chłodem ten niewłaściwy świat. „Po ogień” to przesada, lecz wpadliśmy – to fakt. ”Po ogień” to przesada, lecz upadliśmy – to fakt. A wypaść – nie wypada: okazać trzeba takt. Wypadać – nie wypada: poza tym – nie ma jak. Niejasno nam zagraża i mrozi w żyłach krew gościnność gospodarza tych lodowatych stref. ”Pokochasz Kraj i Klimat”? Brak na tę czelność słów. Wokoło pustka, zima i ujadanie psów. Nad głową eter, zima i chirurgiczny nów. Odpowiedz

Szukaliśmy schronienia, zielonej koliby Każdego dnia, nocą, z okutymi drzwiami Z gontowym dachem, z echem ukrytym w koronie Zimowych jaworów, z dalekim wołaniem Wśród śnieżnych łąk. Tak, jakby nas zwabiała - wiatrem, ciepłem, blaskiem Ciemnym obrzędem, świecą, mrocznym dymem - W to miejsce: przy wiecznym ogniu - śpiewnym, kolorowym - W którym zawsze ktoś jest I które jest czyśćcem. Musiała gdzieś tu być - o, tak! Była na pewno Na Jaworzynie, przy Zbójeckiej Jamie Na listku szronu, w gniazdku, okruszynie śniegu Sama jedna na czubku szpilki Zamiast złego. Odpowiedz

Wiara jest jak powietrze.. nie dotkniesz jej ale poczuć ją możesz nadzieja jest jak woda.. tak ważna.. że życie bez niej nic nie jest warte miłość jest jak ogień.. czerwona.. wieczna i zawsze gorąca a my ludzie.. jesteśmy jak te żywioły.. nieokiełznani i piękni a piękno jest wszystkim.. duszą i ciałem.. księżycem i niebem.. ciszą.. spokojem.. harmonią i magią.. ... jednak czasem oczy zbędne się stają gdy tego nie dostrzegają . Odpowiedz

"I bez og­nia można się w życiu nieje­den raz sparzyć."/eyesOFsoul Odpowiedz

cóż dalej? tyle miejsca między istnieniem a mną. do czego przyłożyć teraz słowa? deskę rymować z gwoździem, by wznieść dom? siebie z resztą rymować? skakać w ogień, gdzie tańczą bose stópki czy wjechać na jakąś obwodnicę i tkwić tam w korku, słuchać radia, jeść bułki palcami bębniąc w kierownicę? zbieg z własnych okoliczności, niezręczny tutaj, gdzie słońce i wszystko jest racją i nie ma sensu zaprzeczać domom, drzewom, wersom ulic, skrzyżowań wariacjom. o tej porze, gdy plansze billboardów reklamują odbite od blachy błyski światła, a teraz i tutaj zdają się być trwalsze, pomnożone przez lustra i zegar miasta. Odpowiedz

Ogniem płonie miłość,w ogniu spalamy złe i bolesne wspomnienia. Odpowiedz

Rozczarowania trzeba palić, a nie balsamować./Mark Twain/ Odpowiedz

Gorąco. Odpowiedz