Ni to ni owo... Dawno temu mało, kto pamięta przyszła na świat dziewczynka, od małego była z niej agentka rodzicom przypominała synka... Lubiła pistolety, łuki i proce każde drzewo nie było za wysokie z chłopami w Indian się bawiła i tylko w spodniach chodziła Lubiła marzyć i śnić na jawie pragnęła przesuwać góry zawsze miała własne zdanie zamyślona patrzyła w chmury.. Czas płynął a ona się zmieniała spodnie wymieniła na spódniczki, łuki na tomiki poezji, które kochała gdy czytała wiersze lśniły jej policzki... Była szczęśliwa i nieszczęśliwa los niczego jej nie oszczędził dorosłość była dla niej życzliwa starość śpiewa głosem łabędzim Odpowiedz

Już jeden uśmiech pozwala uwierzyć, że nadal się żyje! Odpowiedz

Miłość jest jak bańka mydlana: gdy pęknie, drugi raz taka sama już nie powstanie - lecz nowa może być jeszcze piękniejsza Odpowiedz