Słońcu ani śmierci nie można patrzeć prosto w oczy. Odpowiedz

Dziękuję za wschody i zachody słońca, które dnie i noce odmierzają. Odpowiedz

ZE SŁOŃCEM W DŁONIACH Powiem dziś słówko w obronie słońca. Gdyby nie ono - barw by nie było, ulotnych tańców wierszy natchnionych, które są dla mnie do życia siłą. Gdy świtem wstaje z ciszy i mroku, rozlewa w dzbany słodkie nastroje, zbłękitnia myśli, zieleni słowa, uśmiech rozszerza na nas oboje. Potem przetacza się przez codzienność, pląsa w rozbłyskach, muska w powiewach, manifestuje ciepłem - przyjemność. Przyjmuję sercem rozkosz tych przemian. A gdy wieczorem spać się układa, rumieniec barwi lico złociste, pod stopy ścieli czas uciszenia, pęta marzeniem strugi ogniste. Chłonę czar zaklęć znad horyzontu, bo wtedy lżejszy staje się ciężar, wewnątrz nas pełno nadziei jutra. Ze słońcem w dłoniach - czas się wypełnia. (M.....) Odpowiedz

I choć wieki już minęły, Słońce ani razu nie powiedziało Ziemi: „Jesteś mi coś winna”. Zobacz, co dzieje się z miłością taką, jak ta: rozjaśnia nasze niebo. Rumi Odpowiedz

Defekt Muzgó » Chciałbym Ci to dać Chciałbym Ci to dać Dziś powiedziałaś mi że miałaś piękny sen Nie było tam wojen i nie było łez Ludzie uśmiechnięci chodzili ulicami A największe szczęście było wciąż przed nami Chciałbym ci to dać ale nie wiem skąd to brać Tutaj wszyscy tylko w siebie patrzą się I mówią że jest im bardzo źle Miałaś tam swych przyjaciół miałaś swoje mieszkanie Wszyscy mieli auta szynkę na śniadanie Nie było tam biednych i bogatych tez nie było Jak w bajeczce Marksa słońce wszystkim wciąż świeciło Chciałbym ci to dać ale nie wiem skąd to brać Tutaj wszyscy tylko w siebie patrzą się I mówią że jest im bardzo źle Obudź się kochanie spójrz wreszcie na oczy To był tylko sen który cię zauroczył Tutaj nie ma równych i nigdy nie było Tylko najrówniejszym słońce będzie wciąż świeciło Chciałbym ci to dać ale nie wiem skąd to brać Tutaj wszyscy tylko w siebie patrzą się I mówią że jest im bardzo źle Odpowiedz

Kochać i być kocha­nym to tak, jak­by z obu stron grzało nas słońce. Odpowiedz

To nie słońce czy­ni z chwi­li ma­gię, lecz wpat­rzo­ne oczy w ma­gię chwi­li uchwy­coną w da­nym mo­men­cie, która jest duszy zwier­ciadłem ... Odpowiedz

Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach. Odpowiedz

Piękny widok. Odpowiedz

Dopiero pod wpływem złości mówimy to czego nie mamy odwagi powiedzieć wprost. Odpowiedz

Smutek przechodzi i w końcu słoneczko wychodzi. Edward Stachura Odpowiedz