Za potrąconych grubiańsko,Za wygwizdanych w teatrze,
Za nudnych,brzydkich,niezdarnych,
Za słabych,bitych,gnębionych,
Za tych co usnąć nie mogą,
Za tych,co śmierci się boją,
Za czekających w aptekach
I za spóźnionych na pociąg,-
-ZA WSZYSTKICH MIESZKAŃCÓW ŚWIATA,Za ich kłopoty,frasunki,
Troski,przykrości,zmartwienia,
Za niepokoje i bóle,
Za każde drgnienie najmniejsze,
Co nie jest szczęściem radością,
Która niech ludziom tym wiecznie
przyświeca jeno życzliwie -
Modlę się,Boże,serdecznie,
Modlę się Boże żarliwie!
/Julian Tuwim/

Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale,
Abym przed tobą szedł wylewać żale;
Idąc bez celu, nie pilnując drogi,
Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi;
I wchodząc sobie zadaję pytanie;
Co tu mię wiodło? przyjaźń czy kochanie?

Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił,
Po twą spokojność do piekieł bym zstąpił;
Choć śmiałej żądzy nie ma w sercu mojem,
Bym był dla ciebie zdrowiem i pokojem.
I znowu sobie powtarzam pytanie:
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?

* ŻYCZENIA NA CAŁY TYDZIEŃ *

1. Radość i uśmiech w niedzielę.

2. A w poniedziałek blask słońca,
by świeciło Ci bez końca.

3. Na wtorek daję Ci myśli,
byś wiedział, co Ci się przyśni.

4. Środa niech będzie pełna marzeń. Żebyś miał w tym dniu pełno wrażeń.

5. Zaś czwartek niech będzie spokojny,
bez kłótni,zwady i wojny.

6. Piątek jest drogą miłosną,
bo w sercu jest zawsze wiosna.

7. W sobotę pomyśl sobie rano:
od jutra znowu to samo!

" Orlik " (Aquilegia)

Do szponu orła
upodabnia ostrogę,
by roślina cała
zachowała powagę...

Bawi się słońcem
kołysząc się na wietrze,
gdyż czuje się ptakiem
i chce być wszędzie...

Ponad liście wyrasta
skupiając kwiaty po kilka,
nieba i grup entuzjasta;
z nim miła jest chwilka...

Serduszka okazała "
(Dicentra spectabilis)

Kępiasta bylina
z rodziny makowatych,
co słynie z popękanych
serc od łez roślina...

Z nabożnością uważa
na strużki perłowe,
które sączy w stronę
uczuć, a to nie skaza...

Kwitnie szczęśliwie
tak by serduszka było widać,
a ludzie przestali się gniewać
i mówili dobrze o sobie...

Pierwiosnek

jeszcze do wiosny daleko było
a mróz ze śniegiem nocą przybywał
w ogródku zielony krzak bukszpanu
jak ciepły kocyk ziemię okrywał

spoczywał pod nim uroczy kwiatek
zasnął jesienią w cebulce małej
a kiedy słońce mocniej przygrzało
zaczął powoli kiełkować malec

prężył się cały budził, napierał
za ciasno, ciemno i niewygodnie
wychylił pierwszy zielony listek
natychmiast się poczuł swobodnie

swą kruchą wątłą łodyżką chłonął
słodki aromat promyki wiosny
tęsknił do ciepła i piął się w górę
pierwszy subtelny biały pierwiosnek

z wiosną przychodzi do nas nadzieja
to niepojęta moc - tajemnica
i niewymowne piękno, harmonia
rodzącego się na ziemi życia

Ożywić warto

Ożywić warto nawet głaz,
Byle by sprawić mu nadzieję.
Stanie się żywy, chociaż raz,
A potem tylko oszaleje.

Historia taka stać się może,
Trzeba zawierzyć ludzkiej woli.
Jeżeli zechce, to pomoże,
Myślenie przecież nic nie boli.

Ożywić warto nawet pień,
By mu wyrosły wnet konary.
Stanie się żywy, w każdy dzień,
A potem zginie, bo to czary.

Historia taka stać się może,
Trzeba zawierzyć wyobraźni.
Jeżeli zechce, to pomoże,
Myślenie jest wytworem jaźni.

Ożywić warto i debila,
By rozumował, choć przez chwilę.
Ale to przecież tylko chwila,
I tak zostanie on debilem.

Historia taka stać się może,
Lecz, po co komuś zwierzenie.
Po tym będziemy czuć się gorzej,
Na takie nie stać nas cierpienie.