OCAL MNIE OD ZŁEGO-ALLOMA GILBERT
Krótka recenzja....
Kiedy byłam małą dziewczynką, wierzyłam w to, co ciągle mi powtarzano: że jestem zła i zasługuję na tortury, bo jestem dzieckiem szatana...
Alloma Gilbert była jedną z ofiar fanatyczki religijnej, która zadawała swoim adoptowanym dzieciom ogromne cierpienie. Książka Gilbert to poruszająca i niezwykle szczera opowieść o drodze z piekła do normalności.

Wbrew pozorom troche książek przeczytalem.Doba ma 24 godziny wiec zawsze mozna znaleźć czas na wszystko.Trzeba tylko chcieć.Swego czasu mialem "bzika" na punkcie książek.Każdą przeczytaną chcialem miec w swojej małej biblioteczce.Dopiąłem swego..teraz moge otwierac swoja wlasna bibliotekę

No patrz. Ja bym mogła otworzyć  nawet całkiem dużą bibliotekę. Tylko Tobie nie o to chodzi. Radek wynalazł sentencje, o co masz do niego pretensje, bo nabija punkty na forum, a sam wynalazłeś czytelnictwo,żeby też ponabijać.

Urwis - ale wtopa - Hi Hi Hi

Anka przeczytalem..nawet tę niedużą książeczke kupilem w biedronce za 9.90.Przeczytaj..polecam..ja twardziel wzruszylem sie czytając ją, wprost nie wierzyłem jak mozna traktowac drugiego człowieka, zastraszone dziecko.Ksiązka oparta na faktach..Eunice(prawczyni) za swoje znęcanie sie nad adoptowanymi dziecmi stanęła przed sądem

Radek tak, kopiuje i wklejam, moze tylko dlatego , że nie potrafie pieknymi slowami opisac tego co czytalem, ale jestem w stanie kazdą swoją przeczytaną ksiązkę streścić w 2-3 zdaniach.Po przeczytaniu kazdej książki pokusilem sie nawet prowadzic cos jakby w stylu pamietanika o przeczytanych kaisązkach, bo po latach nie sposob spamietac po samym tytule o czym była dana książka

Urwis, jeśli jest na oparta na faktach, to coś dla mnie i poszukam jej żeby przeczytać. I widzisz teraz bardziej mnie zachęciłeś do przeczytania niż tekstem wklejonym, nie trzeba było tak od razu?! 
Lilulek, a czy ktoś komuś broni się wypowiedzieć na forum? Nie, więc jeśli tak Ci zależy na punktach to się udzielaj, baw z nami i łap za to punkty zamiast....ups ugryzę się w język ;)

Ja chyba zrobię kącik melomana i filmotekę założę na forum  Będziemy sobie polecać filmy, muzykę wklejać linki punkty nabijać i tak przy okazji może obejrzę coś nowego czego jeszcze nie widziałem

Czy wszystkie chwyty dozwolone było do mnie za krytykowanie Urwisa? Ja wiem, że Mistrzowi wolno czepiać się wszystkich a Mistrza czepiać się nie należy. Ale Urwis nie ma monopolu na krytykowanie innych i nie jest nietykalną "świętą krową ".

Nie zapisałam się do konkursu na użytkownika miesiąca, nie zapisałam się do konkursu na użytkownika roku, więc nie dla punktów się wypowiadam. Książka? Proszę bardzo. Polecam "Rzekę tajemnic" Film taki sobie, mimo świetnej obsady i Eastwooda w roli reżysera. Książka fenomenalna

A wiesz Aniu absolutnie mi to nie przeszkadza, wręcz jestem zadowolona że są osoby które czytają moje wiersze i gdzieś je wklejają. 

Zrozumiałam Aniu, moje wiersze są zamieszczane na profilach społecznościowych i nie są podpisane.Nie przeszkadza mi to ,jezeli kogoś to uszczęśliwia ,proszę bardzo.Ja wiem ,że to jest moje i ten ktoś,  kto usunął moje inicjały. Nawet moje zdjęcia jakaś pani wstawiła na nk. jako swoje .Wtedy zareagowałam, lecz do dziś na jednym profilu widnieje jeszcze moje zdjęcie i co mam zrobić? Pisałam ,prosiłam ,zero reakcji. 

Takie sytuacje można zawsze zgłosić Administracji danego Portalu, w Twoim przypadku Urszulko musisz napisać do Administracji NK. Lubię ludzi uszczęśliwiać, ale nie kosztem żebym mnie było przykro.

Aniu , wiem gdzie napisać Pisałam ,ale puki co (jak pisałam wyżej) zero reakcji.Dziś bardzo rzadko wchodzę na nk. a ta pani zablokowała profil widnieje tylko jedno zdjęcie moje na którym jestem tyłem (podobne do tego które mam na moim profilu w tapeciarni)

Grażynko, skoro tak twierdzisz to czemu byłaś oburzona, jak ktoś ukradł zdjęcie Twojego psa i dodał jako swoje na jakimś portalu społecznościowym? Przeczytaj sobie w Internecie co to jest plagiat.  ________________________________________________________________________ "Plagiat (łac. plagium, kradzież) – pojęcie z zakresu prawa autorskiego oznaczające skopiowanie cudzego utworu (lub jego części) wraz z przypisaniem sobie prawa do autorstwa poprzez ukrycie pochodzenia splagiatowanego utworu. Może być nim obraz, grafika, fotografia, piosenka, wiersz, praca magisterska, praca doktorska, publikacja naukowa jak również gra komputerowa. [...]" /źródło Wikipedia/ ............https://pl.wikipedia.org/wiki/Plagiat

Graniu Mnie nie przeszkadza,że Urwis zerżnął recenzje. Niech zżyna. Mnie po prostu stoi już przed oczami wizja setek sentencji i recenzji, którym zarzucą nas oczywiście jak najbardziej bezideowo nasi dwaj Panowie A. i R.

A mnie przeszkadza, jak ktoś czyjeś słowa wkleja bez podania autora czy źródła pochodzenia, bo łatwiej zrobić zdjęcie niż napisać sentencję, myśl, wiersz itp. Uważam, że każdy autor czy to zdjęcia czy sentencji itp. zasługuje na szacunek! 
Radku, zgadzam się z Tobą.
Małgosiu, to jest walka z wiatrakami, ale masz rację wszystko ma swoje granice.

Żelek   "Każdy ma swo­je rac­je, ale nie każdy ma rację. "
Przyznam to, że bardzo ciekawa jest dyskusja, interesujące riposty i  jakbym miał prawo takie to ,Każdemu bym przyznał rację.
 A książki byłem zmuszony "polubić czytać" i wcale tego nie żałuję.

O co ten caly krzyk..sentencja a recenzja to dwa rozne pojecia..recenzja nie ma autora..załozylem dość szlachetny temat bo o książjach w naszym kraju mowi sie bardzo malo albo wogóle a czytanie to juz sporadyczna czynność .Nie widzę w tym nic złego i jestem nie miło zaskoczyny Waszą  krytyką.Pomysl Radka cacy bo bezsensownie ktoś wklei czyjąś myśl..moj pomysł bee bo to przeciez pomysl urwisa..dziewczyny...opamiętania..tylko niech choć jedna z Was wytlumaczy mi czemu mają sluzyć te sentencje tutaj..mamy o nich rozmawiać wdrazać w zycie czy moze mają sluzyć innemu celowo..przeciez to czyjes slowa wklejone tutaj..jak ja bede chcial je poczytac to w necie ich zatrzęsienie

Aniu, pozwól,że Cię jeszcze zapytam o jedną rzecz ...
Dodajesz tutaj zdjęcia - cudze zdjęcia - jak to się ma do tego, co z takim uporem podkreślasz - prawa autorskie ? Czy dodanie cudzej pracy w formie obrazu i nie podanie jej Autora jest mniejszym występkiem, niż umieszczenie sentencji bez cudzysłowu ? Na podkreślenie zasługuje fakt, iż regulamin tutejszy traktuje, że dodając tutaj treści jesteś ich autorem . Jakie jest Twoje zdanie w tej kwestii ? I dlaczego sądzisz, że łatwiej zrobić zdjęcie, niż napisać wiersz ?

Grażynko, tak jak ktoś uznał Twojego psa za swojego, tak samo jest jeśli ktoś wkleja czyjeś słowa bez autora czy wzięcia w cudzysłów to też je uznaje za swoje czyli plagiat.
Urwis, owszem recenzja nie ma autora, ale wtedy podaje się źródło pochodzenia słów inaczej wychodzi na to, że to Ty napisałeś recenzję i to są Twoje słowa.
_______________________________________________________________________
Podsumowując, moim zamiarem było wyprowadzić większość z błędu, że kopiowanie bez podania autora czy wzięcia w cudzysłów nie jest niczym złym tak, jak się to niektórym wydaje. Ja nie mam się czym przejmować, bo pod każdym cytatem, myślą itp. podaję autora i biorę w cudzysłów. Jedynie co, to nie od wszystkich autorów mam zgodę na ich powielanie, ale na niektóre tak. Myślę, że oba tematy są fajne i po to jest forum, żeby coś się na nim działo, byle dobrze. Pozdrawiam wszystkich bez wyjątku.

Grażynko, odpowiem Ci, mam wyrzuty czy kogoś w ten sposób nie ranię, ale nie podpisuję się pod nimi, nie przerabiam, a Regulamin nie zabrania dodawania zdjęć z Internetu. Niestety najczęściej zdjęcie jest na kilkudziesięciu stronach i trudno ustalić kto jest autorem owego zdjęcia. Dlaczego twierdzę, że łatwiej zrobić zdjęcie niż napisać wiersz, bo mam doświadczenie w jednym i w drugim.

Może się zdziwisz Aniu, ale ja też mam w obu doświadczenie i powiem Ci, że jestem innego zdania.
Co zaś tyczy się praw autorskich, nie jesteś konsekwentna - albo szanujesz prawa autorskie i nie umieszczasz nie swoich treści na stronie , albo robisz to wybiórczo, jak Ci pasuje. Tu nie chodzi o urażanie kogoś tam, ale o konkretne przepisy o prawie autorskim - tyczą się one także zdjęć, nie tylko cytatów. Inni też nie podpisują się pod cytatami, ani nie przypisują sobie praw do autorstwa, jednak bardzo mocno to krytykujesz.
Jest to dokładnie to samo -" przyganiał kocioł garnkowi "
A tutaj jeden punkt z regulaminu Tapeciarni:
NAKAZY I ZAKAZY Użytkownikowi zabrania się:

• rozpowszechniania za pośrednictwem Konta Plików Graficznych lub innych treści, do których Użytkownik nie posiada praw autorskich lub innych uprawnień do ich publikacji lub rozpowszechniania w Internecie, za wyjątkiem promocji Utworów Partnera,

Grażynko - masz w 100 % rację ! Ale gdyby tego punktu regulaminu przestrzegać , to stronka powinna być natychmiast zamknięta

Tyż racja - jakby Górole powiedzieli O i parę punkcików się nabiło

Grażynko, skoro istnieje taki punkt, to w takim razie chyba tylko Ty powinnaś tutaj dodawać, no i jeszcze Małgosia, bo przerobione nie są już swoją pracą. Większość użytkowników dodaje z Internetu, a Admin zanim coś doda to sprawdza i widzi że to nie moje. Co do cytatów chyba jasno się wyraziłam i w dodatku wkleiłam z Wikipedii wyjaśnienie co to jest plagiat, nie mam ochoty tego wałkować ponownie. Gdybym wiedziała, że dyskusja nabierze takich rozmiarów, to nie wypowiedziałabym się w temacie, bo każdy z was jest dorosły i bierze odpowiedzialność za swoje czyny! Sorry, że chciałam dobrze, a wyszło, jak wyszło. 

Grażynko, ja wiem i zdaję sobie sprawę z tego, że dodając czyjeś zdjęcie nie jest to wobec autora w porządku. Z przyjemnością bym zapytała danego autora czy mogę jego pracę opublikować tu czy tu, ale niestety autora zdjęć, grafiki jest trudno znaleźć, a autora cytatu łatwo. W miejscach gdzie mam możliwość napisać /zdjęcie z Internetu/  staram się dać taką adnotację. Tu niestety nie mogę, ale pod tapetami jest napisane, że dodał, a nie że stworzył, owszem nie dla każdego z zewnątrz  jest to jasne, że to nie moja praca. A tak na marginesie, jak kiedyś będę chciała gdziekolwiek umieścić Twoją tapetkę, bądź pewna, że zapytam Ciebie czy mogę i z przyjemnością podpiszę, że jest ona Twojego autorstwa .... Poza tym w mojej wypowiedzi napisałam, że znam przypadki, gdzie autor myśli, aforyzmu, wiersza na Portalu Cytaty był posądzony o plagiatowanie własnych słów. Nie było to miłe, jak część użytkowników po kimś jechała, choć nie miała racji, bo to jego splagiatowano.

Szkoda tylko, że w każdym nowym temacie forum rozmowa sprowadza się do jednego i tego samego. Proponuję otworzyć jeden temat do porywczej dyskusji (lub toczyć ją na SB bo po to ono jest) a w pozostałych trzymać się tematu aby panował tu ład i porządek a każdy kto będzie szukał konkretnych informacji na forum to je znajdzie nie będąc zmuszanym przewalać dziesiątek stron i czytać zbędnych wyjaśnień niekoniecznie dotyczących założonego tematu.

Bun­tuj się wte­dy, gdy masz pew­ność swo­jej rac­ji. Nie pod­ważaj czy­jejś słuszności, jeśli na­wet sam przed sobą przyz­na­jesz, że się mylisz.

A ja dalej swoje  - Wszyscy mają "Swoją rację" Począwszy od Urwisa a skończywszy na Violi.
Natomiast książki najlepiej te historyczne które ja uwielbiam , czyta się gdy człowiek leży chory w szpitalu i nie wie za bardzo co ze sobą ma zrobić.

Anno załozyłem ten temat z trzech powodów 1) bo naprawdę temat książka jest dośc miłym i niekończącym się tematem 2) chyba nie wpadłbym na to gdyby nie Radek 3) chcialem zobaczyć Wasza reakcję.
W moim  temacie mozemy wymieniać sie ciakawymi tytułami książek, możemy podzielić sie z innymi, wrażeniami odnośnie przeczytanej książki, możemy opowiedzieć swoją ciekawą historyjkę związana z dana książką.
Co chciał pokazac Radek Czy to że potrafi skopiować i wkleić Pokazał to i nagle wszyscy zachłysnęłi sie jego pomysłem. Jaki to urwis był bee bo zapytał"czemu to ma sluzyc"( i nadal nikt nie jest w stanie odpowiedziec urwisowi na to pytanie) Ile to było wpisów"kopiących" urwisa. A dzisiaj co czytam.."robicie to dla punktów" Nagła zmiana..juz Radka sentencje nie cacy?

Ja proponuję skupić się na... TAAAAAAPEEEEETAAAACH!
Bo o tym ten portal... 
A cała reszta, to tylko dodatki. Nie zawsze udane!
Zawsze o tym mówiłem.
Więc wróćmy do tapet!
:-D

Tatiano po czym sądzisz że szydziłem znowu robisz ze mnie potwora.Pytalem i pytał bede dopoki mi ktos nie powie, czemu miały sluzyc te sentencje kopiowane.Napewno z wielka przyjemnościa poczytałbym własne sentencje Radka i nie tylko. Skoro tutaj co druga osoba to poetka pisząca wiersze to zaden problem takiej osobie napisac wlasną sentencję.Jest jeszcze ciekawszy pomysl..może warto byloby zalozyc temat "moje wiersze"czy cos w tym stylu..w wolnych chwilach napewno wielu z nas byłoby zainteresowanych takim tematem. Sam z chęcia poczytałbym, bo wielokrotnie probowalem sklecic jakis wieszyk , ale zawsze na chęciach konczyło się

Lecz złość szybciutko nam Tu przechodzi , Bo Tapeciarnia  smak życia  słodzi. Tutaj obrazków jest pięknych tyle ,  że umilają nam wolne chwile

Gdyby nie wojny punktowe, życie byłoby tu całkiem zdrowe. Ale o tym wie najlepiej, ten kto pierwszą zwrotkę klepie...

No i już koniec rymów klepania ?  Jeszcze się może odezwie Grania , a może Viola też coś napisze , bo ja nie bardzo lubię tę ciszę  Urwis temacik dla mnie wymyślił - być może w nocy dziś Mu się przyśnił

No i nareszcie jest tutaj miło , fajnie , że tak się teraz zrobiło

Czytałam i również polecam, fascynująca. Przyznam szczerze nie sądziłam, że mężczyzn też mogą książki o takiej tematyce zainteresować. Zgadzam się Urwis z Tobą, że po przeczytaniu choćby jednej książki ( ja przeczytałam ich swego czasu mnóstwo) o życiu arabskich kobiet docenia się wolność i swobodę. Co do tego raju, to różnie bywa, jedne mają raj inne piekło, ale mamy wybór i nie musimy tkwić w toksycznym związku.

Kochany Urwisie powodzenia, dawno temu wprowadziłam ten temat i nie zyskał zwolenników .

Jeżeli mówicie o książkach nawiązujących do życia Arabskich kobiet polecam Tanię Valko. To Polka która przez kilkanaście lat mieszkała w krajach arabskich, a obecnie w Indonezji. Saga 4 części o Polce która wyszła za Araba - Arabska żona,  Arabska córka, Arabska krew, Arabska Księżniczka. I dalsza część życia Doroty i jej córki Marysi już w Indonezji to - Okruchy raju i Miłość na Bali. Czekam na dalsze części.Spaloną żywcem czytałam jak też wiele innych mówiący o ciężkim życiu w krajach muzułmańskich.

Ewuś - poprawka - Twój temat ma już zwolennika i jedno drugiemu nic nie przeszkadza.. W końcu można w kilku dziurach myszy łowić.

 Urwis napisał: Myślę że tym razem też tak będzie, z czasem temat bedzie zapomniany.Zawsze można do niego wrocić i podzielić się ciekawą książką z innymi - i trudno się tutaj z Nim nie zgodzić.

A ostatnio o pisanych książkach o kobietach  to czy ktoś mógł mi przypomnieć czy napisać o białej kobiecie blondynce  Niemce która wyjechała na wakacje do Afryki do plemienia bodajże   Masajów - wysocy Afrykanie kolorowo się ubierający, zakochała się tam w jednym wojowniku została razem z nim i żyła tak jak oni z dala od cywilizacji.Urodziła córkę, po jakimś czasie jednak chyba wróciła do Niemiec razem z córką i postanowiła jednak skorzystać z cywilizacji bo warunki w jakich się znalazła na własne życzenie po prostu ją przerosły i nie potrafiła im sprostać.  Czy ktoś słyszał o tej historii

Aniu prawdopodobnie tak. Wiem, że to mnie  zaintrygowało, że kobieta wywodząca się z europejskiej cywilizacji, mieszkająca w mieście, mająca dostęp do wszystkiego począwszy od lekarza a skończywszy na teatrze i innych atrakcjach po prostu, ot tak postanowiła dla wielkiego uczucia  rozstać się z swoim dotychczasowym "życiem i światem". Zostawiła dosłownie wszystko łącznie z narzeczonym. Ten Jej mąż massajski bardzo ją kochał,bronił przed rytuałami plemiennymi i na końcu gdy Ona biedna po prostu tego już nie wytrzymywała puścił ją do Europy z córką.  Dosłownie takie historie nie zdarzają się na co dzień ani też od "wielkiego święta" i czasami nawet łezka w oku się pojawi.
Aniu bardzo wielkie dzięki za tytuł. Będę pytał o tę książkę w bibliotece bo czuję, że warto ją będzie przeczytać.

Jarku mnie też to dziwiło dlaczego rzuciła wszystko i zmieniła swoje dotychczasowe życie na takie prymitywne warunki w buszu, ale czego się nie robi dla miłości. Jedynym plusem było to, że rodzina jej męża była jej bardzo przychylna i dobrze, że ona była taka zaradna. Jarku, nie ma za co...jest tez film i zapewne znajdziesz go w Internecie , ale to nie to samo co książka. Tak mi się wydawało, że jest trzecia część, w której po latach wraz z córka jedzie w odwiedziny do Kenii, tylko nie pamiętałam tytułu, bo czytałam to bardzo dawno temu, poszperałam w necie i faktycznie jest trzecia część pt. "Moja afrykańska miłość. Biała Masajka wraca do Barsaloi" ja na tę część trafiłam przypadkiem, ale przeczytałam ją od deski do deski tak jak wcześniejsze. też warta polecenia.  ______________________________________________________________________
Ewuniu, dzięki za polecenie książki, bo zapowiada się ciekawie, a nie czytałam jej. Jutro podejdę do biblioteki, żeby zapytać o nią i jeśli będzie wypożyczę

Jarku, nie ma za co, książki o takiej tematyce wciągają. I żaden film nie odda tego tak jak książka. Oglądałam film np. "Kwiat pustyni" i czytałam książkę, powiem, że książka lepsza. Zapewne większość zna tę historię modelki pochodzącej z Somalii, która w wieku 5 lat została okaleczona (obrzezana), a mając 13 lat uciekła, bo ojciec chciał ją wydać za człowieka prawie w jego wieku. Poruszająca opowieść - polecam tym, którzy nie czytali.

Ewa  ,a tą którą polecasz miałam nawet w ręku zastanawiając się czy kupic ,ale w końcu odłożyłam.Aa czytał ktoś "Stulecie Winnych? Ałeny Grabowskiej? Trzy części ,naprawdę warto.

Urszulka przeczytałam FATAMORGANĘ autorka Chika Unigwe o losie kobiet w Nigerii, i PERSKA NARZECZONĄ-LauryFitzgerald o dziewczynie z Iranu obie są poruszające.

Tomku jesli lubisz tematykę wojenną polecam polską księżkę Przygody kanoniera Dolasana jej podstawie zrobiono film Jak rozpętałem II wojnę światową w rezyserii Zbigniewa Chmielewskiego.Ksiązka jest sto procent lepsza niz film.
A jesli lubicie poczytać o czasach Henryka 8-go to polecam W KOMNATACH WOLF HALLto ksiązka o dworze króla Henryka widziana oczami jego doradcy Tomasza Cromwella. Nie ma wiele z filmu Dynastia Tudorów tak jak na początku myślałam ;)

Piszecie o losie kobiet w krajach muzułmańskich i książkach na ten temat. Szczerze mówiąc jest mi to emocjonalnie obcy temat i trudno mi się z nim identyfikować. Choć bliski jest mi los kobiet, to odległość, kultura, tradycja i religia są dla mnie zbyt odległe. Zainteresowanie drugą wojną światową przełożyło się u mnie na czytelnictwo. Jeśli chodzi o kobiety, to bardzo mnie wzruszyła i natchnęła optymizmem wbrew wszelkim okolicznościom książka Sary Zyskind "Światło w dolinie łez"- wspomnienia młodej dziewczyny, która przeżyła Holocaust. Jest wiele pozycji na ten temat, wiele nudnych i tendencyjnych, ale ta książka jest piękna, przynajmniej moim zdaniem.Polecam

A jak interesuje Was życie kobiet w krajach muzułmańskich, to mogę polecić książkę z tej samej serii Pisane przez życie - "Zakazana żona".  Jest to niewiarygodna, ale prawdziwa historia dramatycznych losów pewnej miłości do arabskiego szejka, który przez lata ukrywał swoje  pochodzenie. Pewnego dnia Verena  (bita, upokarzana, podporządkowywana władzy rodziny) widzi już tylko jedno wyjście: bez uprzedzenia zrywa kontakt z ukochanym i znika bez śladu. Nie spotkają się już nigdy więcej. Tak sądzi ona... Ale los chce inaczej...

Większość dobrych "czytadeł" to historie pełne rozlicznych nieszczęść , tragicznych przypadków i niefortunnych wydarzeń, które gnębią głównych bohaterów , ku uciesze czytelnika ( lub - w wersji złagodzonej : wzbudzają współczucie , podziw dla radzenia sobie w trudnych sytuacjach , i.t.p. ). Czyżby codzienne życie było zbyt nudne ?
Gdyby jednak ktoś miał ochotę na opowieść o tym, że i w szarej rzeczywistości można znaleźć Wielką Tajemnicę  ( trzeba tylko umieć patrzyć ... i szukać ) , polecam tytuł Connie Willis " Przewodnik stada ".

Edi a skąd wiedziałeś, że oprócz młodzieżowych i historycznych książek też lubię czytać  Hansa Christiana Andersena. Czytałem jego baśnie i jak dla mnie były super ,choć chyba do końca pozostanę wierny książkom historycznym zwłaszcza z czasów króla Zygmunta Starego i królowej Bony.
Edi a Twoje polecenie już zrealizowałem - dzięki wielkie

Opowiadania o tatusiach - czasami zabawnych, czasami nieporadnych albo roztargnionych i trochę innych niż wszyscy, ale zawsze kochanych. O takich, którzy nie mają zbyt wiele pieniędzy, albo wykonują nietypową pracę, i o takich, którzy mają nieoczekiwane pomysły albo dziwne hobby, takie jak zbieranie starych nocników. O biegających z córkami i takich, którzy muszą znosić córkę na wózku inwalidzkim po schodach. Bo tatusiowie są różni, ale wszyscy wspaniali, jeśli kochają swoje dzieci.
Barbara Stenka Tatax i inne historyjki o tatusiach
Wydawnictwo BIS 2015
3+

Ja polecam swoją ulubioną książkę historyczną "Królewskie sny" Hena Józefa . Nie dość, że książkę się super czyta o  Władysławie Jagielle, gdy sobie wybierał czwartą żonę Sonkę z Litwy , to jeszcze jest film z rolą tytułową Gustaw Holoubek.
Naprawdę super serial i książka dla takich jak ja historycznych moli to ciekawa propozycja.

Muszę powiedzieć,że fajnie się czyta ten wątek, naprawdę miło posłuchać normalnych i rzeczowych postów ...
Ja książki do oglądania dostawałam już jako kilkuletnia pierdoła z pieluchą w gaciach, kiedy świat przysłaniały mi jeszcze szczebelki od łóżeczka. Kilka książek udało mi się uchować do dzisiaj i są dla mnie jak relikwie ... Dwie pierwsze to Arkady Fiedler - "Kanada pachnąca żywicą" oraz " Dzikie banany" ...Dzięki temu Autorowi niebywale entuzjastycznie podeszłam pewnie do " Dywizjonu 303" Nigdy bym nie pomyślała, że dane mi będzie osobiście poznać Syna Arkadego Fiedlera - również Arkadego - to tak na marginesie.
 ... Zamiłowanie do literatura podróżniczej, przyrodniczej oraz popularno - naukowej zostało mi do dziś i właśnie do takiej najchętniej sięgam ... Czasem też biograficzne . Z dzieciństwa pozostała mi jeszcze Maria Dąbrowska " O krasnoludkach i sierotce Marysi " - przepięknie ilustrowana , oraz Mały Książę. A w pamięci już niestety została mi tylko " Alboco w kraju Bajek " i sprawdzałam już na Allegro - jest do kupienia i mam zamiar ją nabyć , bo nie wiem gdzie mi się zawieruszyła, a jako brzdąc bałam się niektórych stron przerzucać
... To tak tytułem wstępu ... Potem Wam kilka tytułów polecę ...
Pozdrawiam

Polecam Obietnicę Łucji autorka Dorota Gąsiorowska. W skrócie jest o kobiecie 40- letniejktóra ucieka na wieś do Różanego Gaju po nieudanym małżenstwie i znudzeniu pracą.Wraca do wyuczonego zawodu nauczyciela historii . Wsród nowych podopiecznych Łucja wyłania drobną smutną 11-o letnią Anie. Dziewczynka przypomina ją z dziecięcych lat. Łucja zaprzyjaznia się z uczennicą, stara się jej pomóc. Matka Ani ma do niej prożbę, którą nauczycielka obiecuje spełnić. Jak sobie poradziła Łucja przeczytajcie sami. Mi się bardzo podobała ta pozycja, tak że pobiegłam kupić kolejną część Marzenie Łucji. Ciekawe o czym taka Łucja sobie marzy

Chciałam wam polecić i zachęcić do przeczytania książki pt."Klejnot Medyny" autorki Sherry Jones.
Jest to opowieść o dawnych czasach (VII w) o odległych krainach, o miłości Proroka Muhammada i jego najmłodszej żony Aiszy.
Aisza, już w dniu narodzin została przeznaczona na żonę Proroka, który był od niej przeszło 40 lat starszy. W wieku 6 lat zaręczono ją z Prorokiem, a w wieku 9 lat została jego żoną. Pomimo jej młodego wieku i ciężkich chwil jakie przechodziło jej małżeństwo z czasem wywalczyła sobie najwyższą pozycję w haremie pierwszej żony czyli hatun, którą same pozostałe żony jej oddały, choć była najmłodsza. Pokonała też kultowe przeszkody dzięki czemu stała się wielką postacią w świecie islamu. Dzięki swojemu sprytowi i odwadze uratowała Proroka i ummę czyli muzułmańską wspólnotę wiernych. W wieku 19 lat została wdową. Postać Aiszy jest barwną i ciekawą postacią.
Książkę czyta się jednym tchem i czyta się świetnie, nie ma w niej opisywanych scen brutalności, jak to zazwyczaj bywa w książkach o tej tematyce. 
Więcej mona przeczytać w recenzji, poniżej:
http://studium-at-www.pl/anna/teksty-nie-publikowane-wczesniej/d/

A kto czytał "Szanse" Jacke Collins? Kilka lat temu czytałam, dziś wróciłam. Losy Gino Santangelo ,potomka włoskich emigrantów i Carrie czarnej prostytutki.Począwszy od 1913r do 1977 .I kontynuacja    -  " Lucky"  (od imienia córki Gino )Polecam .Naprawdę warto przeczytać.Napisana zrozumiałym językiem , akcja wartko płynie. Rzecz dzieje się w Ameryce i częściowo w Europie .Mafia, narkotyki, przekupstwa, morderstwa, piękne kobiety, Las Vegas.... jednym słowem warto przeczytać.

Ja lubię jak wcześniej wspomniałem  książki o tematyce historycznej opowiadające o losach dawnych. Moim ulubionym pisarzem jest Józef Ignacy Kraszewski. Pisał super ciekawe powieści począwszy od "Starej Baśni" a skończywszy jak dla mnie "Chata za wsią". U nas w wiejskiej bibliotece był bardzo lichy wybór książek do czytania. Więc ludzie po prostu czytali te książki które były dostępne w danej bibliotece. A tam był obok Sienkiewicza i Prusa dostępny także Kraszewski. Przeczytałem kilkanaście Jego powieści i stał się moim ulubionym pisarzem bo opisywał to co mi w duszy gra czyli  historię naszego państwa.
Naprawdę polecam jego książki jeśli ktoś tak jak ja połknął bakcyla historii. His­to­ria  wszak sie­dzi w nas i cza­sem nie chce wyjść. A u mnie to jest po prostu rodzinne , w genach przekazane. Mama była nauczycielką historii a brat także nauczycielem historii.
His­to­ria - świadek cza­su, światło praw­dy, życie pa­mięci, nau­czy­ciel­ka życia, zwias­tunka przyszłości.   I co tu jeszcze dodać ?

Ulu to my chyba na jednej dudce gramy po ja "Starą baśń" czytałem z dziesięć razy a "Chatę za wsią" to mi mój tato dał do przeczytania.
 I tak jak przy "Baśni" zżerała mnie ciekawość , tak przy  "Chatce" było wzruszenie jak czytało się o czarnej Azie - cygance.
Książka "Dwie królowe" to także moja ulubiona powieść bo to przecież okres panowania  żony Zygmunta Starego - Królowej Bony. A ten okres historii jak dla mnie jest najciekawszy.

Masz rację .Bardzo lubie historyczne książki .A o Królowej Bonie i dynastii Jagielonów chyba przeczytałam wszystko.Dwie królowe kiedys dawno temu czytałam ,ale juz nie pamiętam muszę odświeżyć. Dobrze, że przypomniałeś.

"Anus mundi" to dobra pozycja, ale chyba aktualnie dostępna już raczej w bibliotece i antykwariacie, w księgarni może jej nie być, chyba, że przegapiłam dodruk.  Wojna od strony bardziej kobiecej. Polecam "Ten sam doktor M." Zofii Posmysz byłej więźniarki Oświęcimia i " światło w dolinie łez" Sary Zyskind, która przeżyła łódzkie getto.

Ciekawe są też telefoniczne, ale ciężko je streścić

No ,no coraz ciekawiej tu

Jeszcze zapomnieliście o książeczce szczepień pieska

Pożyteczna też była w dawnych już jakby czasach sklepowa "Książka skarg i wniosków" ;) ;) ;) hi hi

Cześć polecam Wam BARDZO książkę Zanim się pojawiłeś autorki Jojo Moyes .Film ukazał się właśnie w kinach nie jest zły ale nie muszę nikomu mówić kto kocha książki że nie da się wielu rzeczy umieścić w ramach czasowych. To jest opowieść o facecie żyjącym pełnią życia  który nagle obudził się na wózku i o małomiasteczkowej kobiecie której brak funduszy i sytuacja domowa zmusiła do zakopania marzeń gdzieś głęboko. Nie chcę Wam za dużo ,,spojlerować " więc zachęcam do czytania .Myślę że to druga po Jedz,Módl się i Kochaj książka która jest moją ulubioną ;)

"Cień wiatru" zawiera romans, miłość, tajemnicę, ukrytą zemstę, dreszcz emocji i adrenaliny także się znajdzie dla każdego coś. Chyba każdy rozważny czytelnik znajdzie chociaż jakąś nutkę dla siebie. Chociaż mi całość bardzo się podobała, bowiem uważam, że każdy element się uzupełnia i stanowi komplementarną całość, gdzie wszystko do siebie pasuje, jak puzzle. Barwny i bogaty język tylko podwyższa wartość lektury.


Polecam" Gra AniołaJeśli rzeczywiście książkę można obdarzyć uczuciem przyjaźni to Gra Anioła stała się dla mnie bardzo dobra znajomą na cały tydzień. Musze powiedzieć, ze te upiorne opisy Barcelony wciągnęły mnie bez reszty. Do tego jeszcze tak dobrze wymyślona historia z pograniczy tylu gatunków literackich. Przemyka się tu romans, krzyżuje z trillerem, a także napotyka sensacje - która wywołana jest mistrzowską intrygą. Wszystko to skutkuje naprawdę dobrą książką o losach młodego pisarza bardzo zaniedbywanego w dzieciństwie Martina Davida. Jest on zakochany w czytaniu książek od dziecka i traktuje ich jako swoich najlepszych przyjaciół , jednocześnie nie wolno mu ich czytać. Jego ojciec analfabeta bardzo złości się i wymierza, nieadekwatnie ciężkie kary, kiedy nakryję go na takim marnowaniu czasu. To jest tylko wstęp do tragicznych wydarzeń, które napotykają Martina - złe decyzje biznesowe, nieintratne umowy, jego choroba, trudna miłość - to wszystko świetnie się wtapia do naszkicowanego tła, którym jest dość przerażający obraz Barcelony. Nagle Martin dostaje propozycję fortuny w zamian za napisanie książki i tu zaczyna się wszystko jeszcze bardziej komplikować. W powieści pojawiają się dwa prawdziwe światła czyli stary księgarz Sempere (znany z innych części), który odkrywa w chłopcu bratnią dusze i postanawia stać się jego ostoją w czasach tak trudnych dla chłopca, jest jego nauczycielem, przyjacielem i doradcą. Sempere wprowadza też przez swoje dobre i drobne intrygi drugą najbardziej jaskrawą bohaterkę książki czyli wierna, krnąbrna i dowcipną Isabellę, która chce się czegoś nauczyć od pisarza a do Gry Anioła wprowadza zupełnie inny odcień niż panująca tam szarość i czerń ;-)"Polecam świetne książki tego autora. który lubi taka tematykę. 

Dzięki Ryszard za propozycję, własnie jestem w trakcie czytania książki, którą poleciłeś "Anus Mundi". Moja ulubiona tematyka. O podobnej tematyce czytalem "Za drutami śmierci" Abrahana Kajzera i " Serce za drutem" Kazimierza Jaworskiego. Mam juz opatrzone trzy inne książki o tej tematyce. Moze przez zimę przeczytam