Wiara jest jak nasze dziec­ko, które niesiemy na ba­rana. Od­czu­wasz ciężar. Wiesz, że jest. Wys­tar­czy, że na chwilę "po­luzu­jesz pa­sy", a zaczy­na być chwiej­nie. Kiedy przysłoni Ci rączką oczy, nic nie widzisz i upa­dasz. To ty możesz się połamać, ale wte­dy nie ma to znacze­nia. Odpowiedz

Noc magiczna ma taką moc, Chętnie idziesz w jej objęcia, Ona Cię uniesie w dal, Ona pełnią Twego szczęścia... Odpowiedz