"Od urodze­nia chy­liłam się ku upadkowi miecza rodowego. A te­raz nic kom­plet­nie mi nie wychodzi." Odpowiedz

Pat­rzą na mo­je po­liczki mok­re od łez i zaczy­nają uśmie­chać się pod no­sem, myśląc: "Wreszcie upadła, dob­rze jej tak, ależ ona jest słaba". Nie mogę z tym żyć. Odpowiedz