Pra­cując na­tomiast mo­zol­nie i używając je­no włas­nych niewiel­kich sił, pos­trze­gamy częstok­roć, że przy całej po­wol­ności i uciera­niu się z przeszko­dami, dop­ro­wadza­my do cze­goś więcej, niż in­ni, płynący pełny­mi żag­la­mi i dzierżący sil­nie ster, a wówczas, widząc, że dorówna­liśmy in­nym, lub żeśmy ich na­wet wyp­rzedzi­li, osiąga­my poczu­cie włas­nej wartości. Odpowiedz

Los zos­ta­wił na bez­ludnej wys­pie. Ra­tun­kiem oka­zał się sa­mot­ny ma­rynarz. Zauważył dym z og­niska wołające­go o po­moc. Te­raz obo­je płyną w małej łupi­nie orzecha sys­te­matycznie zmieniając ją w sta­bilną łódź i roz­wi­jając żag­le. Odpowiedz

Każdy człowiek pot­rze­buje żag­la i bry­zy, który­mi po­kieru­je serce. Odpowiedz