Wte­dy przy­była dziewczyna i barwą ser­ca światła cno­ty Oka­załością sztan­da­ru wojów zbierając ok­laski Państwu całemu przy­dała od­wa­gi i ocho­ty By ruszyć po zwy­cięstwo, uciszyć bólu wrzas­ki Odpowiedz

Był jeźdźcem apo­kalip­sy. Jed­no je­go słowo za­mieniało w gru­zy cały mój świat, cały sens mo­jego is­tnienia. To ja, idiot­ka z utęsknieniem wycze­kująca swo­jego księcia - sar­kastyczne­go burcia na białym ko­niu, które­go spoj­rze­nie spa­li mnie na popiół... Odpowiedz