Możecie mnie uz­nać za dziec­ko, bo co­raz częściej pragnę za­nużyć się w przej­rzys­tej to­ni swoich niereal­nych marzeń. To da­je siłę i poz­wa­la przet­rwać wśród tych waszych wszys­tkich praw­dzi­wych kłam­stw. Możecie mnie uz­nać za dziec­ko. Zaw­sze chciałam wie­dzieć jak to jest być dzieckiem... Odpowiedz