Pewna, zbyt zielona żaba,na kamieniu nagle siada.Nie chcę dłużej być zielona,dajcie mi już inne stroje.Dłużej tego nie wytrzymam,pragnę zmienić ciuchy moje.Nagle coś zagrzmiało w niebie,błysło, prysło, zahuczało.Żaba patrzy wnet na siebie,nic z zieleni nie zostało,cała jest uszczęśliwiona. W swej czerwieni w trawie skacze.W końcu jestem odmieniona,w końcu inni mnie zobaczą. Odpowiedz

rewelacja :) Odpowiedz

Czasem żaba ma więcej manier i szacunku niż sam książę. Odpowiedz

Wypatruje muszek Odpowiedz