Ptak kołuje w swoim zegarze, a zegar jest pojemny, prawie jak ogromna sala, gdzie wysoko jest zarówno do sufitu, jak i posadzki rotacyjny sufit, rotacyjna posadzka, sfery z ruchomymi sklepieniami i ruchami obrotowymi, a zegar chodzi i chodzi wprawiany w ruch lekkimi uderzeniami skrzydeł Ptaka Feniksa, który żyje i fruwa w istocie natury rzeczy, w sali cudu, we wnętrzu atomów. Taki jest ten geniusz miejsca, geniusz loci. Szybuje równo i świetliście. Nie trzepoce nigdy. Fruwa w najmniejszych pomieszczeniach. Jest wolny. Fruwa zawsze krążąc niestrudzonym lotem w służebnej radości. W jego zegarze nie ma przesytu czasem. Ptak nie zna przesytu. Syci się służebnym pożądaniem światła. Odpowiedz

Ni to orzeł, ni to lew ale fajny jest Odpowiedz

ah... Odpowiedz