Ci, których kochamy nie umierają nigdy. Odpowiedz

Bo tylko na Święto Zmarłych na cmentarzu jest tak ładnie, kolorowo, od kwiatów i świeczek. Odpowiedz

Każdemu dziś wydaje się, że będzie żył wiecznie. Dokładnie wydaje się. Każdy z nas stanie na progu śmierci, która może być początkiem ale też może być końcem. Każdy z nas ma wybór: postawiono przed nami Światłość i ciemność, dobro i zło- wybierajmy!" - ks Piotr Pawlukiewicz Odpowiedz

Umiera się nie po to, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Odpowiedz

Pośród cmentarzy. Cichych uliczek. Jak wierna pamięć. Palą się znicze. Odpowiedz

„ Na ławeczce przysiadasz przy bliskich mogile, Powracają we wspomnieniach do Ciebie na chwilę, Znów Cię uśmiechem ciepłym witają, A może karcą i dobre rady dają… Patrzysz na znicz, który cicho płonie, Wspominasz ich oczy, włosy i dłonie, Ich głos powraca do serca Twego,. Oni potrzebują Żeby o nich pamiętano, I miłość do nich W sercu zawsze skrywano.” Odpowiedz

Wielu byłoby chętnych, gdyby droga do nieba nie prowadziła przez cmentarz. Odpowiedz

Na siwych puklach układa się babie lato, na grobach lampy migocą umarłym duszom, już niedługo, niedługo czekać nam na to, już i nasze dusze ku tym lampom wkrótce wyruszą. Odpowiedz

"Dla tych, którzy odeszli" - Gellnerowa Danuta Dla tych którzy odeszli w nieznany świat, płomień na wietrze kołysze wiatr. Dla nich tyle kwiatów pod cmentarnym murem i niebo jesienne u góry Dla nich harcerskie warty i chorągiewek gromada, i dla nich ten dzień - pierwszy dzień listopada Odpowiedz

(...) A tutaj nie ma nic, prócz drżenia, oprócz słów odszukanych z nicości - ach, zostaje ci jeszcze cząstka tego zdziwienia, które będzie całą treścią wieczności. ” Jan Paweł II Odpowiedz

Fraszka na pogrzeb. Kiedy odejdę przyj­dzie czas nicości i mały dylemat spa­lić się ze wstydu czy za­kopać kości. Odpowiedz

Kiedyś po­zos­taną po nas nieak­tywne pro­file na Facebooku. Odpowiedz

Cho­ciaż od­chodząc, jes­teśmy dla świata prze­ważnie ni­kim, to dla blis­kich nasza śmierć, jest jed­nocześnie końcem wszys­tkiego co dzięki nam było naj­cenniej­sze, ale i początkiem dni, które oni muszą ja­koś przeżyć bez nas... Odpowiedz