To już koniec ,dzionka i nie widać słonka. Już z księżycem mija się, na niebie, a rano znów radośnie obudzi, ciebie. Specjalnie dla ciebie szlaki gwiazd ułożę, pozrywam ci niebo, pod nogi położę. Odpowiedz

Anna de Noailles Samotność Kocham cię, ale marzę i moje być jest nieograniczone, Kiedy księżyc nocy pokazuje swoje rogi piękne, Przyciągany ku niebu przez miliony magnesów, Wnosząc się i tworząc całość ze wszystkich elementów. Mimo to zawsze jesteś dla mnie domagającą się żądzą, Ale jak możesz dominować nad moją duszą, Jeśli nie możesz wyjść poza moje serce zaślepione Przez moc, dzięki której mam nadzieję, zdradzę cię? Odpowiedz

Kochana, och, przyjdź do mnie, dni zostało tak mało. Bolą nas głowy, gdy widzimy oddalony księżyc . Ale jak przyjdziesz do mnie, czy będziesz już wtedy blisko? Wszystko jest złudzeniem i snem, ty i ja, albo też my. W objęciach naszych pozamykani, podobnie życie lituje się nad nami. Pozwala płynąć tym samym nurtem, dlatego obok siebie dryfujemy. Odpowiedz

Erik Lindorm Kiedy ona była w dalekim kraju Ty jesteś w innym kraju, ja w innym czasie. Śpię, zatem tyś obudzona. Jestem ubrany, a ty naga. Zawsze niewyciszony w małym stopniu. Nigdy nic przecież nie układa się. Rano, w południe i o północy nie jesteśmy już tylko dla siebie. Leżę w porażającej ciemności, zwróć swój wzrok ku dnia jasności. Tutaj matowy księżyc w nocy, tam uśmiech słońca na niebie. Ogromna, rozhuśtana ziemia rozdziela nas w dzień i w nocy. Jakże na tej karuzeli jedziemy że w innych miejscach lądujemy. I te bezradne słowa bawią się w naszej niemocy. Odpowiedz

Myślę w ogrodzie, o tobie, O twoich krokach na długiej drodze losu, Gdzie w ciszy ulatującego wciąż głosu Tłumaczysz się. Na dachu myślę, Kto cię widział, tęsknić, nic nie robić, A potem czytać i myśleć, a potem Pozyskać z miłosnym wsparciem Dumę, którą mogę ci przekazać Przez moje serce, w niegasnącym płomieniu Wykuwania twojego jasnego szczęścia... - Na ziemi, w kwiatach róży cieniu Jak gest pożądania Z Ziemi do słodkiego Księżyca.. Odpowiedz

Ten którego kochają zostanie zbawiony choć kocha się dlatego, że się nie rozumie, niekiedy tylko ogarnia zdumienie jakby się księżyc świntuch rozebrał do naga, Ten którego kochają zostanie zbawiony Ile razy błądziłeś ale ktoś cię kochał, czekał w oknie bo oddech pozostał na szybie ile razy grzeszyłeś - łza cię uzdrowiła, a miłość jest już czysta gdy przy końcu płacze i jak lew nieśmiało tyłem się odwraca, Jeśli bliskich zabraknie, sam Pan Bóg przygarnie Powie ci to na starość ślimak zamyślony, rozpacz stara kłamczucha co rozrabia na dnie czas już poza czasem, słowo ponad słowem gwiazda co przez okno chce się stuknąć w głowę, ten którego kochają zostanie zbawiony . Odpowiedz