Pascha Był wieczór Paschy; w milczeniu głębokim Siedli napoju pożywać i jadła - Wieczernik szarym napełniał się mrokiem; Półjasność zmierzchu, mglista i wybladła Na stół białymi zasłany rańtuchy I na ich twarze łagodnie się kładła. I cisza była; a w tej ciszy głuchej, Przez kratę okna powiew coraz rzadszy Gnał z pól zielonych wiośniane podmuchy. Pośród rybitwów tych ubogich siadłszy Chleb w obie ręce wziął i kielich wina. I zadumany w twarze uczniów patrzy. A w tych źrenicach Człowieczego Syna Mistycznych brzasków grała jasność złota i myśl ogromna jakaś - i jedyna.... Z ich oczu - serca patrzała prostota; Pierwsi pić mieli z Kielicha Miłości, Pierwsi pożywać mieli Chleb Żywota Iż byli, jako ptaki leśne - prości. Lucjan Rydel Odpowiedz

brakuje nutelli Odpowiedz

NASZ CHLEBUS ,ZEBY NIKOMU NIE ZABRAKLO Odpowiedz

To nie razowiec - za jasny. Taki może być żytni. Dobry do żytniej :) Odpowiedz