,,Kochać, znaczy ufać… Być wszystkim dla niego, Wszystkim być dla niej… Zaufać miłości, dać się jej pochłonąć, Bo człowiek bez miłości Nie jest człowiekiem Jest ciałem bez duszy Duszą bez ciała… Więc daj się wciągnąć uczuciu miłości: Być przy niej w biedzie W chorobie…i smutku Nie znaj uczucia zazdrości Poznaj przyjemność…namiętności Lecz miłość krucha jest… Serce boi się… Jednak człowiek wie, że jest zła I dalej w nią brnie… Przynosi smutek… Zazdrość i cierpienie!! Bo miłość tak piękna jest” Odpowiedz

Miłość jest serca bólem. Dlaczego miłość jest ślepa? Dlaczego nią rozum nie włada? Dlaczego przychodzi nagle I ostrzem w serce zapada? Choć ją odpędzasz od siebie Nie jest posłuszna Twej woli Poznajesz, że Cię dopadła Gdy czujesz jak serce boli Dlaczego jest bólem serca Zamiast być życia radością? Dlaczego tęsknisz i czekasz Zamiast się cieszyć miłością? Dlaczego spada znienacka I nie zapyta o zgodę? Kradnie Twą duszę i jeszcze Ból serca daje w nagrodę I czekasz na nią latami Nie wiedząc o tym wogóle Że miłość, ta której pragniesz Jest tylko serca bólem. Odpowiedz

Popatrzył ktoś z boku, ktoś głowę odwrócił, przyspieszył ktoś kroku, ktoś inny zawrócił. Ktoś potknął się na nim, lecz dalej pobieżył szemrając:"ten kamień wyrzucić należy." Ktoś inny się zdziwił: "Co tutaj wyrosło?" i z krzykiem złośliwym uderzył je mocno... I wielu przechodniów spieszyło tą drogą, lecz by je ktoś podniósł? - nie było nikogo... Rzekło Dobro: "Bracia mili! Toż nikt Serca nie chce?" Pokornie się schyliło, podniosło swe Serce. Przez kurz otulone, przez ludzi skopane, ze wszech stron skrwawione, przez wszystkich nie chciane... Nim Dobro odeszło, w górę wzniosło ręce, raz jeszcze najsłodsze pokazało Serce. I rzekło do ludzi: "Jeśli ktoś z was zbłądzi, lub w życiu ustanie, do Serca niech spieszy, w nim jego mieszkanie..." Odpowiedz

DOBRO Wyciągnęło Dobro ręce, otworzyło swe dłonie: "Oto moje Serce! Spieszcie ludzie po nie!" Ludzie się spieszyli, biegali po drogach, swe sprawy gonili, nikt nie widział Dobra. Ktoś padł na zakręcie, ktoś biegł nie opodal, w tym życia zamęcie nie dostrzegł nikt Dobra. Podeszło Dobro bliżej, pośrodku stanęło, lecz znów je w tym wirze pospiesznie mijano. Krzyknęło więc Dobro: "Weź skarb mój człowieku! bez niego nie zdołasz sam wyrwać się piekłu... Me Serce to klejnot najdroższy w koronie; me Serce, gdy ciemno, i w mroku zapłonie. Me Serce to droga najprostsza dla ciebie..." ...Potrącił ktoś Dobro upadło gdzieś Serce... Odpowiedz

Każdy dzień nowy Panu Bogu zawdzięczam, I szczerym sercem Jemu dziękuję Że rano wstałam, że nadal żyję, Wszystkie chwile na chwałę Jego ofiaruję. Czy będzie mi dobrze, czy będzie źle On, mój Bóg, nie opuszcza mnie. Nawet gdy łezka się w oku zakręci, To z moim Panem nic mnie nie zniechęci. Mój miły bracie i siostro kochana, Uwielbiajmy razem naszego Pana. Bo On się troszczy o zbawienie duszy On pragnie nasze serca poruszyć. Nigdy nikogo nie zostawia w biedzie, Przed każdym ciągle kroczy na przedzie Każdemu zawsze na ratunek spieszy Każdego pragnie wspomóc, każdego pocieszyć. Tylko miłość Jego przyjąć chciejmy szczerze A będą sens miały też nasze pacierze. Bo swymi siłami niewiele możemy, Łaski Ojca naszego stale potrzebujemy. Chwalmy i uwielbiajmy Pana Boga naszego, A radość sama przyjdzie do naszych serc Wywyższajmy Go i chrońmy się do Niego A każdy nowy dzień będzie miał wielki sens. Odpowiedz

„Do matki” Jest jedno takie serce spośród serc wielu tysięcy, I bije wciąż nieprzerwanie, i kocha najgoręcej. To serce naszej matki, najlepsze w całym świecie I nigdy takiego serca nie odnajdziecie! W każdej życia godzinie zapamiętaj to sobie- Jej serce bije dla ciebie i myśli tylko o tobie. Mijają lata w rozpędzie, twarde skały czas kruszy. Miłości matki do dziecka żaden czas nigdy nie ruszy! Odpowiedz