Wspomnienia z dziecięcych lat, jaki piękny był tamten świat, nikt z nas nie posiadał wad i nie znaliśmy jeszcze zła. Celem naszego życia, było odkryć to co do odkrycia, to było naszym stylem bycia, bo nie mieliśmy nic do ukrycia. Byliśmy, jak diament nieoszlifowany, przez rodziców, jak skarb ukrywany, podatni na wszelkie zmiany, chociaż nie każdy, był przygotowany. Chociaż były sny cudowne o tym co mogliśmy mieć, tego wszystkiego co kosztowne, mogliśmy tylko chcieć. W końcu wyścig w dorosłość, kto spróbuje wszystkiego, komu będzie już dość, kto przywyknie do tego. Potem płacz rodziców, nie pytali dlaczego, byli w roli kibiców, nie trenera życiowego Odpowiedz

Jedynym rozsądnym sposobem wychowywania jest oddziaływanie własnym dobrym przykładem, a jeśli nie można inaczej... odstraszającym przykładem. Albert Einstein Odpowiedz

Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób. autor: Lew Mikołajewicz Tołstoj Odpowiedz

Czy to wycho­wanie, a właści­wie sposób w ja­ki rodzi­ce de­mon­strują swoim dzieciom , że mogą wszys­tko, że świat na­leży do nich? Odpowiedz

Sierotę jak to jest mieć rodziców... Odpowiedz

Od rodziców dziec­ka co wyz­dro­wiało w porę w niełat­wej wal­ce z ciężkim no­wot­wo­rem. Odpowiedz

Gdy­bym wte­dy o tym wie­dział, Gdy­bym poczuł, bym po­wie­dział, Ma­mo, Ta­to nie chcę żyć, Nie chcę w ta­kim świecie być Odpowiedz

Nie umiem dos­trzec przyczy­ny, dla której społeczeństwo ak­ceptu­je, że rodzi­ce mają auto­matyczne pra­wo wycho­wywa­nia swoich dzieci w ok­reślo­nej re­ligii i mogą je wy­cofać na przykład z lek­cji biolo­gii, gdzie nau­cza się ewo­luc­ji. Odpowiedz