mów do mnie spotkałam ciebie u schyłku dnia, idąc bez celu przed siebie, a dusza we mnie, jakby mdła, zwietrzała, odziana zgrzebnie. mówiono mi, że o tej porze, zaspokoić można bliskości głód. ruszyłam zatem bezdrożem na spacer i zdarzył się cud ! na skraju wzroku, majaczył w oddali twój cień, lub zarys postaci może, by widok ten i marzenia ocalić, przyspieszyłam kroku, przez zboże. połączyła nas pieśń przedwieczorna, rozbrzmiewająca wokół - cykadą i tęsknota szara, niepozorna, spływająca na duszę – kaskadą. ten krótki czas, który jest nam dany, dzielmy na przemian między siebie podam tobie pejzaż z gwiazdami, a ty - księżyc na nocnym niebie, a przed nami wieczór rozmarzony, zachód słońca w purpurę majętny, i nieboskłon nocny rozgwieżdżony, ze złotym denarem, aż do jutrzenki. mów do mnie, że tej miłości ci brak, tych gwiazd, spadających luźno, wspólnej chwili, co czereśni ma smak, i że dla nas - nie jest za późno! Odpowiedz

Bez rozmowy On chciał ze mną porozmawiać i ja chciałem z nim porozmawiać. Ale on chciał rozmawiać rano a ja chciałem rozmawiać wieczorem On wieczorem miał inne plany a ja od rana miałem pilne zajęcia. On chciał rozmawiać stale w zasadzie bez przerwy z wyjątkiem wieczora A ja chciałem rozmawiać stale w zasadzie bez przerwy z wyjątkiem poranka Jak nie zrobiłem czegoś konkretnego rano to byłem chory przez cały dzień On jak nie zrobił czegoś wieczorem to był chory przez tydzień i dłużej. Poza porankiem nie miał nastroju a poza wieczorem ja nie miałem chęci Kiedy wykluczyliśmy ranek i wieczór to znikły tematy do rozmowy. Odpowiedz

Michał Zabłocki Z naszej rozmowy Myślę że bardzo niewiele zrozumiałaś z naszej rozmowy Chciałaś usłyszeć swoje więc usłyszałaś swoje Tylko tyle na ile nastrojone były twoje uszy, Twoje urządzenia odbiorcze ukryte głęboko w brzuchu Ja nadawałem na innych falach chociaż podobne treści I albo powinienem był się przestawić czego nie chciałem, Albo ty powinnaś się wyregulować czego nie umiałaś Ale fakt faktem że rozmowa miała miejsce, Co najwidoczniej postawiłaś sobie za punkt honoru I odeszłaś w podskokach jak rozanielone dziecko Które przytupuje kopytkami i zamiata ogonem . Odpowiedz

mówiłem do ciebie uśmiechem a ty nie odpowiedziałaś twoje usta są struną szkarłatnej muzyki, Ach, przyjdź czy życie nie jest uśmiechem? mówiłem do ciebie pieśnią a ty nie słuchałaś twoje oczy są wazą boskiego milczenia, Ach, przyjdź czy życie nie jest pieśnią? mówiłem do ciebie duszą a ty nie byłaś zdziwiona twarz twoja jest snem zamkniętym w białym aromacie, Ach, przyjdź czy życie nie jest miłością? mówię do ciebie mieczem a ty milczysz twoje piersi są grobem miększym od kwiatów, Ach, przyjdź czy miłość nie jest śmiercią? Odpowiedz

- Po­wiedz mi, proszę.. Po­wiedz mi dlacze­go to tak bo­li? Dlacze­go je­go odejście tak ra­ni? Dlacze­go tak Wam jak super parze zaz­droszczę? Dlacze­go..? Dlacze­go..? Odpowiedz

Zaufa­nie tra­ci się z pew­ne­go po­wodu. Tym po­wodem jest po pros­tu niezrozumienie pary bliskich sobie ludzi . Odpowiedz