Nie potrafię dziękować inaczej dziękuję tym co potrafię dzielić się słowem pisanym znaczy wiedzieć ,że się jest wysłuchanym... Bo w człowieku jest serce, a w nim ukryte dobro ,radość serce jest jedno i wielkie, tam się rodzi wszystko co piękne. Nieważne pieniądze , sława wielkie posady i stanowiska wszystko z czasem przemija kończy tak szybko i nagle znika. Serce człowieka ufne i wierne nade wszystko cierpliwe spokojne, a gdy potrzeba miłości zawsze wysłucha i jest hojne. Odpowiedz

I tak to jest , gdy pozwolisz swemu sercu wygrać walkę z rozumem, a potem naucz się cierpieć w ciszy , by nikt nie czuł się winny Twym łzom. Odpowiedz

Życie jest piękne wtedy , gdy sercem odpłacamy za serce-----spieszmy się kochać ludzi , bo nie znamy dnia kiedy powrócą do SWOJEGO DOMU w niebie ------------"Podnieście głowy i zobaczcie CEL waszej drogi. Jeśli idziecie z CHRYSTUSEM, jeśli przewodzi wam DUCH ŚWIĘTY, to nie może być innego celu, jak DOM OJCA ,który jest w Niebie. Tego celu nie można stracić z oczu." (Jan Paweł II) Odpowiedz

Chciałabym umieć tak kochać, tak tęsknić chciałabym umieć. Tak cierpieć, tak wybaczać, tak widzieć, tak rozumieć. Mieć tyle siły w sercu, chociaż tak słabe ręce. Mieć tyle wiary w miłość, bo ona uniesie więcej. Chciałabym ścigać się z wiatrem, nie myśląc co się zdarzy i spotkać się w wonnym lesie z ukrytym malarzem pejzaży. Dodawać soku do piwa, demonów nie bać się wcale i z małych, błękitnych kwiatków na szyi nosić korale. A może to takie łatwe, a może i ja to umiem lecz jeszcze nie wiem o tym i tego nie rozumiem. A może wystarczy tylko unieść głowę do góry i mokre od łez policzki przytulić do lekkiej chmury i sięgać dalej niż szarość, nie myśleć, że czas ucieka, zza ściany troski i żalu zobaczyć drugiego człowieka. Odpowiedz

Chciałabym wiatr uciszyć, by nie zagłuszył słów, które zasiewają prawdę i przed deszczem uchronić myśli, które odmierzają nasz skrawek świata i osłonić tę delikatność, która chroni serce otwarte na oścież i na wieki utrwalić ciepło oczu przez które nie przenika fałsz i jeszcze bym chciała czas zatrzymać i ludzi którzy mogą potrącić kryształ z milionów najczystszych spraw i zachować chcę na wieczność Imię – któremu na imię Dobroć... skąd w jednych rękach tyle trosk co radują serce pragnące osłonić przed wichrem człowieka utkanego z okruchów dobroci. /z netu/; Odpowiedz

Roztańczyły się wiosennie drzew korony, Ciepłych wiatrów kołysane melodiami, I radośnie, sen miłości śnią zielony, W błękit nieba, pragnieniami zapisany. Roztańczyły się poranki tangiem białym, Dla miłości otwierając swoje dłonie, A wieczory, bzów zapachem oszalały, Budząc noce, słowikami rozmarzone. Więc i serca znów miłością zatańczyły, Chociaż wiosna tę melodię już nam grała, Ale kiedy pragniesz kochać, nie ma siły, Będziesz tańczył tak, jak ona będzie chciała. - Jan Lech Kurek Odpowiedz