Czy naprawdę kocham tego, o którym mówię, że go kocham? Bo może bardziej kocham samego siebie? Miłość to nie tylko uczucie, ale ciężka praca, o czym jeszcze nie wiedzą zakochani, którzy szepcą: „moja różo, ty szczypiorku zielony”, jakby się uczyli tylko botaniki. Z kolei po latach zagniewani krzyczą: „ty ośle, ty baranie, ty foko”, jakby się uczyli tylko zoologii. Jak wielkiego trudno wymaga prawdziwa miłość. Stale się czegoś uczymy: języka obcego, judo, dobrych manier, jak jeść łyżką czy widelcem, jak obsługiwać komputer. Na naukę nigdy nie jest za późni. Uczmy się kochać, by sprawdzać siebie. Boże którego nie widzę a kiedyś zobaczę przychodzę bezrobotny przystaję w ogonku i proszę Cię o miłość jak o ciężką pracę. Ks. Jan Twardowski Odpowiedz

Istnieją dni, kiedy nosi się tą drugą osobę na rękach, w pełni zachwytu i beztrosko. Przychodzą jednak dni, gdy musicie się wzajemnie znosić. A mogą też zdarzyć się dni, gdy jest zupełnie źle. Z powodu złości, gniewu czy głupoty, coś się załamało. W wasz dom i w wasze serca wkradła się noc. Chciałoby się wyciągnąć rękę, ona jednak drętwieje i kostnieje niczym lód. Chciałoby się przebaczyć, a mówi się: Dlaczego to uczyniłeś? W takich dniach istnieje tylko jedno wyjście: cierpliwość. Duża cierpliwości i próby dojścia do pojednania. Musisz jakiś czas latać na oślep! Bez widzenia, bez zrozumienia. Uświadomisz sobie, że ten drugi jest inny, i jako taki zawsze dla ciebie obcym pozostanie. Wówczas też idź na poszukiwania pojednania. Gdy nie potrafisz przebaczyć, powstanie mur. A mur jest początkiem więzienia. Phil Bosmans Odpowiedz

że ją kochasz, a ty kochasz siebie i ją chcesz mieć dla siebie. Księże, ale my oboje chcemy. No, to są dwa grzechy. Dwoje egoistów chce sobie zrobić dobrze. Tego nie nazywaj kochaniem. Mam czasem takie spowiedzi i takie wyznania: - Kochałem się ze swoją dziewczyną. No, to pięknie! Błogosławię wam. Ale ja muszę się żenić, bo ona jest w ciąży. Odpowiedz

Prawdziwa Miłość to ta, która naprawdę boli i jest zupełnie bezinteresowna. Można mówić o trzech rodzajach Miłości: grzesznej, dobrej i prawdziwej. Grzeszna jest wtedy, kiedy ktoś Miłość wyzyskuje dla siebie. Dobra, kiedy kocha, ale pragnie też Miłości dla siebie. Kocham, ale uśmiechnij się do mnie; kocham, ale i ty mnie kochaj. Prawdziwej Miłości uczy sam Jezus. Miłość prawdziwa jest bezinteresowna. Rzucam się w paszczę drugich, przekreślam samego siebie, idę na śmierć, dlatego że kocham. Miłość, która jest bólem. Jeżeli takiej Miłości szukamy – szukamy samego Boga. Odpowiedz

Jest dobrze, wcale nie jest tak źle, ale my wciąż czegoś lepszego szukamy. Pragniemy lepszego dnia, życia, siebie, nie zadowalając się tym co już mamy. A mamy przecież tak wiele, lecz tego nie doceniamy. Sięgając po skrawek nieba, zapominamy o tym co na ziemi kochamy. Niedobry dzień skupia naszą uwagę, a dobry nie zauważamy. Przyjaciela, który stoi koło nas, w poszukiwaniu innego odtrącamy. Zdrowie, cóż to takiego nadzwyczajnego? W drodze życia często je zawalamy. A jak choroba nas zaskoczy, to wtedy sobie o nim przypominamy. Żyjąc tak, życie przechodzi nam obok, plecami się do niego odwracamy. Chcemy inne, lepsze życie... nie wiedząc, jak dobrze się mamy. Odpowiedz

Dla mężczyzn wieczny znak zapytania Choć wizualnie i sercu dobrze znana. Przez umysł w pełni nieprzebrana Tylko dzięki urodzie dostrzegana. Na jawie i w snach wychwalana Może i doceniona, ale czy zrozumiana? To anioł, nie kobieta- mówią czasem o niej. Jaka zaradna i pracowita, kochana Nie taka doskonała, bo bez skrzydeł. Lecz wdzięku więcej jej nie trzeba Dobrocią i czułością po brzegi wypełniona. Jako matka, żona... w rodzinie niezastąpiona Czasem kusicielka i diablica czarująca. Która spojrzeniem swym zniewala Na łopatki męskość obala. Zalotnym mrugnięciem powiek Niewinnym uśmiechem. I już słabną serca w niewolę wzięte Jest delikatna, opiekuńcza, kochająca. Potrafi być też twarda, zacięta... Sprawdza się w każdej życiowej roli Choć życie co dzień ciężaru dokłada. Nie pytając- Czy sobie z tym poradzi. Odpowiedz