Hen nad la­sem dwa jastrzębie za­taczają wiel­kie koła. Krzy­kiem budzą las do życia. Z głębi la­su... echo woła. Coś zaczy­na trzeszczeć w lesie. Dzięcioł stu­ka lecząc drzewa. Pośród ko­ron słychać śpiew. To nie pta­ki to... las śpiewa. Pachnie grzyb­nia, mech, igliwie za­pach noz­drza zwierząt pieści. Cza­sem wiatr się zawieruszy strąca liście... zaszeleści. Przez gęstwinę pro­mień słońca usiłuje się przedzierać jak­by wska­zać chciał grzybiarzom gdzie do­rod­ne grzy­by zbierać. Mgły opadły i... gdzieniegdzie wyłoniły li­la wrzosy. Jeszcze tyl­ko ru­no leśne sreb­rzy się od... krop­li rosy. Odpowiedz

Jastrząb Autor: Mały Książe - Ponad wyżyny myśli naszych ta pieśń niech płynie coraz szybciej jak jastrząb zwinny,łowów swoich smacznej zdobyczy szuka chciwie. Najpierw wysoko gdzieś na niebie wypatrzy choćby myszkę małą, potem nurkując w dół wytrwale chwyta ofiarę gdzieś na skale. Jego wytrwałość podziwu godna; spryt,upór,siła i pragnienie, nie spocznie póki już nie spełni zamysłu swego w oka mgnieniu. Zamysł się zawsze w sercu rodzi potem już umysł sposób tworzy, żadnych szans nie ma myszka mała; pragnieniu ptaka wnet dogodzi Bo w świecie wszystko co żyje,czuje, chce tworzyć plany,kogoś kochać; na tym polega sens życia właśnie by postanowić - potem dokonać. Odpowiedz