"Jak jesienny błędny liść,takie jest życie człowieka. Nie wie skąd przyszedł, dokąd ma iść, i co go w życiu czeka. Życie jak jesień... coś w nim z blasków lata, z uśmiechów słońca przez mgły i szarugi,z złotawych blasków wśród szarego świata, z kwiatów, co nigdy nie kwitną raz drugi"... Marian Gawalewicz Odpowiedz

Więc w tej ciszy ukryty ja - liść, oswobodzony od wiatru, już się nie troskam o żaden z upadających dni, gdy wiem, że wszystkie upadną. Odpowiedz

Chcemy być obecni w życiu innych ludzi, w ich rozmowach, myślach, marzeniach, planach. Chcemy czuć się potrzebni i zauważani. A może po prostu boimy się, że nikt nie zauważy naszej nieobecności... Odpowiedz