Hortensjami Ci drogę uścielę, Kwiaty rzucę pod stopy pachnące, Wonne lasów i pól naszych ziele I storczyki, co rosną na łące. Hortensjami Ci drogę uścielę, Że nie dotknie się stopa Twa ziemi, I powiodę Cię, biały aniele, I powiodę szlakami jasnemi. W marzeń cichym klękniemy kościele Gdzieś od ludzi daleko i światła, Mój Ty serdeczny aniele, Moja duszo Ty jasna, skrzydlata! Odpowiedz

Jestem... jak kwiat - nie ot­worzę się bez od­po­wied­nich warunków. Odpowiedz