Tu Jagiełło, na świątnicach starych bogów, krzyże dźwiga; obok cudna, z łzą na licach, w sarkofagu śpi Jadwiga! Ci co blaski światła siali, i praw ludu wiernie strzegli: męże czynu, hartu stali, dwaj Zygmunci tutaj legli. Tu szczerbiona w krwawym boju, Batorego szabla świeci; a tam znowu, po dniach znoju, syty zwycięstw, legł Jan trzeci! Dalej widzisz moja duszko, wawrzyn wstęgą przewiązany; tutaj spoczął nasz Kościuszko, wódz, nad innych ukochany! Obok niego, dziecię moje, książę Józef legł ze sławą, co do walki, polskie woje, marszałkowską wiódł buławę! Wszystkoż, wszystko tak posnęło, jak te sławy naszej świadki? Wszystkoż wszystko tak minęło, jak na grobach więdną kwiatki? Precz z rozpaczą! Choć z mogiły, roześmieje się kwiat w wiośnie! Więc zaczerpmy tutaj siły, bo z przeszłości - przyszłość rośnie! Odpowiedz

Sza cicho sza czas na ciszę... Juz oddech jej coraz blizej... Tego naprawdę Ci brak... Ona jedna prawdziwy ma smak... Cisza jak ta cisza nocy... Odpowiedz

"Wawel płonie – różowo-fiołkowo-przeźroczy. Szyby żegnają słońce, które w dół się toczy, krzyczą swój zachwyt wspólny, złocisty i ślepy, wśród mgieł słodkich jak chińskie bladobarwne krepy... Oto święto na zamku – święto pięciu minut, wśród murów z ametystu i murów z rubinu." /Maria Pawlikowska-Jasnorzewska/ Odpowiedz

"a w krakowie na brackiej pada deszcz przemęczony i senny zlew przecieka kuchenny kaloryfer jak mysz się poci też z góry na dół kałuże przepływają po sznurze nie od deszczu mokrym lecz od łez [...]" /frag. piosenki G.Turnau - Bracka/ Odpowiedz