"Zaw­sze można było go spot­kać nad brze­giem morza…Przechadzał się zbierając wyrzu­cone przez fa­le butelki… Wszys­cy mieli go za dzi­waka, niektórzy na­wet próbo­wali mu dać ja­kiś da­tek…nig­dy nie przyjął po­mocy…uśmie­chał się tyl­ko,…bo to on pragnął pomagać… Nikt jed­nak nie pot­rze­bował po­mocy star­ca…szu­kał, więc lis­tu w bu­tel­ce, os­tatniej nadziei, na to, że ko­muś może się jeszcze przydać..." /Seneka 18/ Odpowiedz