Jaka tam starość Starość właśnie do mnie, przyczłapała cicho Nie wiadomo kiedy, wlazła do mieszkania. Chciałam wstać, coś mnie trzyma, co za licho? Jak tak można wchodzić bez pukania. Mam więc tylko siedzieć i nie zwiedzać świata Widzieć tylko, co przez okno się zobaczy. Kto chce ze mnie zrobić starą, retro-grata O! Nie dla mnie, taki los sobaczy. Pójdę sobie teraz, trochę na spacerek A jak się rozruszam, to i będą tany. I już oko puszcza, siwy oficerek Chociaż też jest trochę poskręcany. Od ławeczki, do ławeczki, po alejce Poszukamy sobie, gdzie jest urokliwie. I nie będziemy, gdzieś TAM, stać w kolejce Przecież i na starość może być szczęśliwie. /Autor: Łucja Haluch/ Odpowiedz

Jeśli chcesz coś osiągnąć, naj­pierw wyz­nacz cel, abyś po drodze nie za­pom­niał do cze­go dążysz.... Odpowiedz