Wojen nie wygrywa się honorem, tylko rozsądkiem. Odpowiedz

Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do mnie. Do takich bowiem należy królestwo niebieskie. Odpowiedz

Dzisiaj Dzień Przyjaciela. "O przyjaciołach wiem jedno- to ludzie, którym człowiek oddaje ostatnią kanapkę, i nic nie wspomina o tym, że ma jeszcze cztery lekcje. To chyba najpiękniejszy gest, jaki można uczynić w wieku szkolnym. Szkoda że potem wszystko się komplikuje." Odpowiedz

Jakoś się zaraz zrobił świt. Odkryłem, że stoję po kostki w zielsku obok zardzewiałych błotników i rozwalonego płotu. We mgle na dalszym planie sterczał Manhattan. I było mnóstwo ptaków, i samolotów znad Kennedy'ego. Wtedy to w moją stronę ruszyło dwóch paskudnych wyrostków. Zapowiadało się jak najgorzej. Gdybym chciał nawiać, zatrzymałyby mnie chwasty. Ale okazało się, że to sympatyczni, zdezorientowani chłopcy, którzy nie mogą się nadziwić, że ja tak sobie stoję. Miałem chyba na sobie flanelową koszulę w kratę, a słońce rozpalało ciemne, wilgotne zapachy ziemi. Wszystko to było tak niesamowicie łagodne i obce jakbym był jakimś kapitanem Cookiem na Markizach. Odpowiedz

Nareszcie nadszedł ostatni dzień nauki. Trzy tygodnie przed rozdaniem świadectw Bill poprosił Marka o chwilę rozmowy. Zapytał go, czy pamięta tamten dzień sprzed lat, kiedy spotkali się po raz pierwszy. - Zastanawiałeś się kiedyś może, dlaczego targałem wtedy ze sobą do domu tyle rzeczy? Widzisz, opróżniłem swoją szafkę, ponieważ nie chciałem zostawiać po sobie bałaganu. Zabrałem mamie trochę tabletek nasennych... Chciałem popełnić samobójstwo, lecz gdy spędziliśmy trochę czasu razem, rozmawiając i śmiejąc się, zdałem sobie sprawę, że gdybym się zabił, ominęłyby mnie te chwile; te i tyle innych, które miały nadejść. Gdy pomogłeś mi pozbierać książki tamtego dnia, tak naprawdę zrobiłeś o wiele więcej... Ocaliłeś mi życie, Mark... Autor nieznany Odpowiedz

Pewnego dnia Mark, wracając ze szkoły, zauważył chłopca, który potykając się, upuścił wszystko, co taszczył ze sobą - sterty książek, dwa swetry, kij baseballowy, rękawice i mały kieszonkowy magnetofon. Podszedł do niego i pomógł opzbierać rozrzucone szpargały, a ponieważ, jak się okazało, szli w tym samym kierunku, pomógł chłopakowi nieść część bagażu. Po drodze Mark dowiedział się o nim nieco - miał na imię Bill, kochał gry telewizyjne, baseball i historię, miewał spore kłopoty z kilkoma innymi przedmiotami i na dokładkę właśnie rozstał się ze swoją dziewczyną. Dotarli do domu Billa, który zaprosił Marka do środka na colę. Spędzili popołudnie razem, oglądając telewizję, zaśmiewając z tego i owego i gawędząc. W końcu Mark wrócił do siebie. Widywali się od czasu do czasu w szkole, raz czy dwa zjedli razem lunch. Potem obaj "wylądowali" w tej samej szkole średniej, lecz spotykali się raczej sporadycznie. Odpowiedz

Dziecko to człowiek, tylko że mały - nie znaczy, że jednak głupi. Ten mały często czuje i widzi więcej niż sobie myślisz. - Marek Michalak Odpowiedz

Jasio stłukł szybę. Jego młodszy brat woła: uciekaj w błoto, mama jest w kapciach... Odpowiedz

Dzieci to naj­lepsi żołnie­rze, bo jeszcze wierzą we własną nieśmiertelność. Odpowiedz

Dopóki nie zaakceptujesz tego, kim jesteś, nie będziesz zadowolony z tego, co masz. /Doris Mortman/ Odpowiedz

Minuta pojednania więcej znaczy niż całe życie przyjaźni. Odpowiedz

” Mimo że każda chwila radości trwa niezmiernie krótko .... a później znika ... zawsze zostawia za sobą trwałą nadzieję i jeszcze trwalsze wspomnienie. " / Jean Paul Odpowiedz

Kłócą się i zaprzeczają sobie ci, którzy nie dostrzegają, całości rzeczy Odpowiedz

dwóch takich co ukradło księżyc Odpowiedz

Przepraszam, wybaczysz? Czy przepraszam jeszcze coś znaczy? Przepraszam, wybaczysz? Tak wiele dla mnie znaczysz. Odpowiedz