Była to jednak drabina, po której co wieczór wspinał się ludzik, zapalający gwiazdy. Od tej nocy, niebo nad lasem pozbawione było gwiazd. Odpowiedz

Świecą gwiazdy, świecą, na wysokim niebie... Jeno nie myśl chłopie, że to i dla ciebie!... Ta jasna z tysiąca, co wschodzi od boru jako skrawek słońca - to pana ze dworu... A te pańskie świecą, jako talar biały. A te chłopskie w rolę, jak łzy, pospadały! /M. Konopnicka/ Odpowiedz