Po­myśl jak często spogląda­my w stronę słońca. Od­rucho­wo go szu­kamy. Szu­kamy je­go ciepła, je­go pro­mieni de­likat­nie ma­sujących nasze twarze. I na­wet wte­dy, gdy go nie widzi­my, bo aku­rat cho­wa się ono za gęsty­mi chmu­rami. I wte­dy, gdy zni­ka gdzieś tam za ho­ryzon­tem – my na­dal go szu­kamy. Odpowiedz