A w ognisku goreją wspomnienia młodości i przy ogniu zaduma, i nostalgia gości... Jak płomenie się w niebo iskrami wzbijają, tak minuty... godziny... trzaskiem przemijają... I nim człowiek zasypie żar i palenisko, zauważy, że nagle ma za sobą wszystko. Życie bowiem jak ogień w żywiole młodości, a gdy płomień ustaje - popiołem starości. Pozdrawiam :) Odpowiedz

Chłopcy dziś ziemniaki pieką, na skopanym kartoflisku. Jesień szary dym rozwleka, i w płomyków ogniska patrzy błyski... Nad szerokim polem pustym, ciemne chmury płyną nisko... Jesień rudą wkłada chustę, czas jej w drogę zima blisko… Odpowiedz

Połoniny bieszczadzkie nieba prawie sięgają. A nagość górskich grani czarne lasy skrywają. Mgły jesienne w dolinach dymem snują się nisko. Jakby ktoś, co kawałek gdzieś rozpalał ognisko. Odpowiedz

...Ognisko palą na polanie, w nim liszka przez pomyłkę gore, A razem z liszką, drogi Panie, me serce biedne, ciężko chore... Lecz nie rozczulaj się nad sercem, na cóż mi kwiaty, pomarańcze , Ja jeszcze z wiosną się rozkręcę, ja jeszcze z wiosną się roztańczę ... Odpowiedz

Idących dro­gami nie dla nas Siedzących przy og­niskach, które da­wały spec­jalne światło Posłuchaj Odpowiedz

Jak ogień faj­ki do­gasa – Dym w po­wiet­rzu się roz­marzył Nie ma już ba­jek o Kra­kusach Ktoś pro­sić o nie się od­ważył. Odpowiedz

Za Tych, co skryli się w gęstej mgle krainy cichej i spokojnej, modlitwę serca w niebo ślę po tęczy barwnych wspomnień... Odpowiedz