... Poczciwy dobroduszny Kłapouszek :) ... Odpowiedz

William Everson Ucieczka na pustynię Ostatnie osiedle szczeciniało kolczastym drutem I wstecz odbiegło. Jechali przez kraj kojota: Meskita, bylica, szorstka trawa zaciśnięta w kępy, I piesek stepowy ujadał w dolinie, A na płaskowyżu krótkoręki borsuk Miesił swoją glinę. Ale dalej pustka, Surowa, nieugaszona, jej władza wiarołomna Zawarta bez reszty w granitowym mandacie słońca. Tam już przed nimi tylko ślad niepewny Gubił się w wodnistym widnokręgu: Bóg wie gdzie. A tu na marne: czaszka wołu, Gdzie jeszcze zwierzęca groza drży w jamach oczu, Katastrofalne szprychy, popękane, w piasku, I smutna końska szczęka. Tak sobie przeczyły Odwet biorące plemiona, drapieżniejsze niż dżuma. Ich to było skrupulatne księstwo. Tylko osiołek nie zwracał uwagi. Stawiał przednie kopytka z miłą wybrednością kogoś, Dla kogo dzień ma dość na swoim utrapieniu. Nawet kłapał do taktu zabawnymi uszami. Odpowiedz

Jeżeli jedna osoba powie ci, że jesteś osłem, to się tym nie przejmuj. Jeżeli dwie - spójrz w lustro. Jeżeli trzy, to kup sobie siodło. Odpowiedz

Tutaj też pewnie kolejna zwrotka wyrwana z wiersza i nie trzyma się kupy Odpowiedz

Jeśli proszę, by łaska przypadła mi jaka... to, abym w cieniu osła mógł w skwar mieć sen błogi, a w duszy swej pogodę i wolność żebraka. Lwów 1911 Odpowiedz

śliczny osiołek :-) Odpowiedz

Przestań być taka jak osioł uparta! Krzyczy młodsza siostra Marta. - Daj mi spokój, idź do mamy! - SKĄD MY TEN SCENARIUSZ ZNAMY? Odpowiedz

Kto to jest Polak?? Ktoś kto pracuje jak koń a zarabia jak osioł Odpowiedz

Gdy ro­zum upar­ty jak osioł to na zro­zumienie i wie­czności nie starczy. Odpowiedz

Ośla łączka :-) Odpowiedz