Andrzej Gnarowski Każdy ma swojego Boga Twój Bóg zrodzony z kobiety (poza zasięgiem wzroku) Mój przybity do czarnego kręconego krzyża Z brunatnym śladem na prawym boku (gruby sopel krwi) „za dachem naprzeciw jest niebo Pana Boga”. Twój bóg z pałacu (na zboczach niebios) Na tronie ze starego modrzewia Bez sęków na skórze drewna u powały Z wysokich gwiazd – hosanna. Idę po łące – w rojowiska świateł Ziemia pachnie cukierkami z miodem i miętą Ryby skaczą jak koniki polne Mewy na koszach z morskich traw „a teraz wiją gniazda wokół moich palców” Żałobnicy pod niebem płaskim jak nocne cebrzyki. Każdy ma swojego Boga W psalmujących kolanach zbóż. Odpowiedz

W krzyżu osłoda, w krzyżu ochłoda. Dla duszy smutkiem zmroczonej. Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie. W boleści sercu zadanej.Krzyż daje nadzieję, że wszelkie zło, przez jakie musimy przechodzić, nie tylko nie musi nas zniszczyć, ale może stać się drogą duchowej przemiany, a nawet umocnienia. Odpowiedz

umywam ręce dyfuzja odpowiedzialności to nie moja wina głupie tłumaczenie, przyjmujesz obelgi złorzeczenia wyrok tłum pluje na Ciebie Boże Miłosierdzia, podejmujesz krzyż chcesz nieść ohydę mego grzechu, ohydę moich tchórzliwych ucieczek przed Prawdą przed Tobą Boże Dobroci Nieskończona, przewidziałeś ciężar krzyża wiedziałeś co Cię czeka mimo to leżysz na bruku ktoś kopie popycha. idź dalej zbawiaj Boże Najcierpliwszy . Odpowiedz

przybicie Twego ciała do krzyża tylko z pozoru świadczy o sile i przewadze oprawców, nie uświadomili sobie że prawdziwą potęgą jest Twoje przebaczenie Boże Przedziwny. czy wypada mi jeszcze cokolwiek mówić? cokolwiek słowami naprawiać? wspomnij na mnie w Twoim Królestwie Boże Drogo i Życie nasze . Odpowiedz

wszyscy utrudzeni obciążeni przyjdźcie do Niego. On otwiera dla was Ramiona krzyżem rozpostarte wszechmocne w swym bezruchu, podejdźcie bliżej jak Matka, współcierpiąca Miłość On schyla Głowę Świętą wtula w Matkę. Utrudzony Obciążony Kochający. dopiero gdy ból gdy krzyż cierpienie bezradne łzy dopiero wtedy On jest najbliżej, przytula was tkliwą Miłością trzeba tylko trwać przy Nim jak Matka Stabat Mater Dolorosa ,. Odpowiedz

Ręce z krzyża wyciągasz – tak jak umiesz, choć cierpisz – tulisz ich do siebie i wiem, że bardzo chcesz powiedzieć : nie martwcie się – są ze mną w niebie. Schwycę za rękę więc tatusia i czule spojrzę w oczy mamie bo wiem, że dobry Jezus Chrystus nigdy nas przecież nie okłamie. Dziadkom jest dobrze – ja w to wierzę, wszystkim uwierzyć w to potrzeba, wiem, że codziennie spoglądają na nas na ziemię z wyżyn nieba. Odpowiedz