Zosia Zawilska NIEBO NOCĄ Firmament jak granatowy welon Czyjaś ręka rozrzuciła na nim. Smugi świetlistego pyłu I złote cekiny.. Szybuje ku nim wzrok W jednej sekundzie może spotykać. Gwiazdy oddzielone milionami Świetlnych lat. Ale wszystkiego ogarnąć nie potrafi. Pozostaje tylko zachwyt. Tę misternie utkaną zasłonę Przebijają ostrza lunet i teleskopów. Wtedy wzrok umocniony wiedzą Może podziwiać. Niezliczone słońca niezliczonych galaktyk I ich precyzyjny taniec. Z wichrami kosmicznych przestrzeni Ale ich ogromu umysł nie ogarnie. Pozostaje tylko podziw. A gdy przychodzą noce majowe Oprócz całego bezmiaru cudowności Wschodzą jeszcze konstelacje nienazwane Niewykrywalne lunetami. Widzi je tylko. Dusza oczarowania pełna. Wtedy otwiera się serca brama I wszystko, co w człowieku nieogarnione Wyrywa się w bezkres Wznosi się do świata. Odpowiedz

Na dzisiejszy spacer nocą włożę bezgwiezdne spojrzenie. Gwiazdy dawno już migocą, nie chcę konkurować z niebem. Odpowiedz

Dziś wieczorem pójdziemy wysoko do buków do świerków do gwiazd Odpowiedz

Niech gwiazdy ukarzą się i magią rzucą na sen by piękne rzeczy w nim były uśmiech ci zostawiły gdy ranek obudzi cię.. Odpowiedz

Nocka mój miły puka do drzwi trzymając w dłoni urocze sny, spojrzy do góry w niebo uśmiechnij się, tam gwiazdy pięknie tak błyszczą się. Odpowiedz

"Dziewczyna czuje - odpowiadam skromnie - A gawiedź wierzy głęboko; Czucie i wiara silniej mówi do mnie Niż mędrca szkiełko i oko. "Martwe znasz prawdy, nieznane dla ludu, Widzisz świat w proszku, w każdej gwiazd iskierce. Nie znasz prawd żywych, nie obaczysz cudu! Miej serce i patrzaj w serce!" Odpowiedz